Tego dnia 632 roku zmarł Muhammad ibn Abd Allah ibn Abd al-Muttalib zwany Mahometem („wychwalanym przez Boga”), prorok islamu, założyciel pierwszej wspólnoty muzułmańskiej
Mahomet, a właściwie Muhammad ibn Abd Allah ibn Abd al-Muttalib, urodził się w rodzinie kupieckiej. Ojciec zmarł przed jego narodzinami, matka kiedy miał 6 lat. Wychowywany był odtąd przez dziadka, z którym dużo podróżował.
Zajrzyj do innych naszych wpisów:
- Islam – historia i główne założenia
- Muzułmańskie przedmurze Rzeczypospolitej Obojga Narodów
- Frankowie w oczach muzułmanina. Wspomnienia Usamy ibn Munkidha
W wieku 25 lat poślubił 40-letnią wdowę z dziećmi. Około 610 roku Mahomet przeżył swoje pierwsze objawienie w grocie na górze Hira w okolicach Mekki. Od tamtego czasu miał objawiać mu się regularnie archanioł Gabriel, który recytował mu kolejne wersety Koranu, świętej księgi muzułmanów.
Mahomet uwierzył w swoje posłannictwo i ogłosił się prorokiem. Nowa religia miała być poprawioną wersją religii Abrahama, będąc jednocześnie jej naturalną i konieczną kontynuacją.
Osiedlił się w Mekkce, powoli zdobywając nowych wyznawców, najpierw w kręgach rodzinnych, potem zaś pośród młodych arystokratów i warstw uboższych. Spowodowało to prześladowania ze strony rządzącego rodu Haszymidów. 24 września 622 roku Mahomet opuścił Mekkę, co rozpoczyna Hidżrę – „wywędrowanie, ucieczkę”.
Od tamtego momentu gmina muzułmańska usamodzielniała się i rosła w siłę. Rok rozpoczęcia Hidżry stanie się później początkiem liczenia lat w kalendarzu muzułmańskim. W 629 roku muzułmanie odbyli pierwszą pielgrzymkę do Mekki. 11 stycznia 630 roku wojska Mahometa zdobywają Mekkę bez większego oporu.
Mahomet zmarł 8 czerwca 632 roku, nie pozostawiając po sobie męskiego potomka, co miało znaczący wpływ na dalszy rozwój islamu.
Obraz: Michał Hieronim Leszczyc-Sumiński „Mahomet piszący Koran podczas hidżry”, ok. 1845 r.
