.
Jest nim – zgodnie z tradycją – miecz, którym święty Piotr odciął ucho Malchusowi, słudze arcykapłana. Wydarzenie to miało miejsce w Ogrodzie Oliwnym, podczas pojmania Chrystusa przez straż arcykapłana i Rzymian.
Wedle tej samej tradycji Miecz do Polski trafił w 968r wraz z biskupem Jordanem. Jak zapisano: Papież Jan XIII wysyłając do Polski Jordana darował mu tę cenna relikwię by pomogła mu szerzyć chrześcijaństwo na naszych terenach.
Jak tam naprawdę było to nie wiemy ale o przechowywaniu tej relikwii w Katedrze Poznańskiej pisze już Długosz a w zapiskach kapituły poznańskiej są informacja o pokazywaniu tej relikwii ludowi, kilka razy w roku.
Czy to prawdziwy Miecz św., Piotra? Można wątpić. Jednak spory wśród naukowców są zadziwiające. Muzeum Wojska Polskiego datuje ten obiekt na pierwszy wiek naszej ery a pochodzenie – wschodnie tereny Cesarstwa Rzymskiego. Ale część naukowców stoi na stanowisku, że to średniowieczna (ale wczesna) kopia.
Głownia jest wykuta z pojedynczego kawałka metalu. Długość około 70 cm. Nie zachowała się rękojeść.
Niezależnie od sporów o to czy to autentyk czy „tylko” wczesnośredniowieczna kopia to jest to jeden z najstarszych obiektów tego typu na ziemiach polskich. . Powinien być znany tak jak Włócznia św. Maurycego czy Szczerbiec.
Materiał nadesłał
ZBROZŁO
W jaki sposób najstarszy zabytek uzbrojenia? Chyba z perspektywy historyka 🙂
Jest wiele znalezisk importowanych mieczy rzymskich, wspaniałych militariów kultury przeworskiej, jeszcze starsza broń odlewana z brązu a nawet kamienne topory bojowe, nie mówiąc już o krzemiennych ostrzach.