Oblęgorek to niewielka polska wieś, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Strawczyn. Znajduje się ona około 20 kilometrów na północny zachód od Kielc. Słynie z tego, iż w miesiącach letnich rezydował w niej wielki polski noblista – Henryk Sienkiewicz. W pieleszach domowych naszego literata powstało muzeum ku jego pamięci. Powołano je do istnienia 26 października 1958 roku z inicjatywy córki pisarza – Jadwigi oraz syna – Henryka Józefa. Z dniem 1 stycznia 1976 roku Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku stało się oddziałem Muzeum Narodowego w Kielcach. Jak informował nas historyk Jan Daniewski, tutaj właśnie powstała duża część „Potopu”, opisującego nawałę szwedzką na Polskę w siedemnastym stuleciu.
Z historii zaczerpnięte
W 1900 roku, z okazji 25-lecia pracy literackiej Sienkiewicza, Polacy zorganizowali zbiórkę pieniędzy na zakup majątku w Oblęgorku, by ofiarować go przyszłemu nobliście w podziękowaniu za jego wspaniałe dzieła. Akt notarialny podpisano w Kielcach 18 lipca 1900 roku. Rzeźbiarz Pius Wieloński wykonał z tej okazji z białego marmuru popiersie pisarza. Dworek oblęgorski zaprojektowany został przez warszawskiego architekta Hugona Kudlera.
W stylu eklektycznym
Dworek ten zbudowany został w stylu eklektycznym. Od strony frontowej zwieńczony jest on charakterystycznym kamiennym husarzem. Nad wejściem umiejscowiony został kamienny herb rodu Sienkiewiczów. Pałacyk sienkiewiczowski powstał na bazie istniejącego już wcześniej myśliwskiego domku rodziny Tarłów.
Park w stylu angielskim
Okolice rozciągające się wokół dworku otacza duży park w stylu angielskim, w którym dominują stare dęby i lipy. Jest tutaj też i ogród, którym opiekowała się trzecia żona pisarza – Maria z rodziny Babskich i córka Jadwiga.
Dziękujemy Muzeum Kieleckiemu za możliwość zwiedzenia tej pięknej placówki.
Ewa Michałowska-Walkiewicz
