Aleksander wpierał finansowo i militarnie królestwo polskie w walkach przeciwko zakonowi krzyżackiemu, jego oddziały uczestniczyły w wielkiej wojnie 1409–1411, wojnie głodowej 1414 roku, a także odznaczyły się podczas oblężenia Malborka w 1422 roku.
W 1430 roku Aleksander nie otrzymawszy pomocy w wojnie z Turcją, wypowiedział stosunek lenny wobec Polski, a w roku następnym sprzymierzył się ze Świdrygiełłą i najechał Pokucie.