Tego dnia 1806 roku utworzono Związek Reński
Związek Reński powstał w 1806 roku. Akt konstytuujący powołał do życia tę konfederacją państw niemieckich, a jako organ centralny stworzył Sejm Związkowy, który składał się z dwóch izb (tzw. kolegiów) – w pierwszym z nich zasiadali władcy państw posiadający tytuł królewski lub wielkoksiążęcy, a w drugim reszta książąt. Jak miała pokazać najbliższa przyszłość, sejm nie zebrał się ani razu.
Przewodniczącym kolegium królewskiego, a także Sejmu został książę prymas (niem. Fürstprimas). Na to stanowisko Napoleon wybrał arcybiskupa Ratyzbony, Karola Teodora von Dalberga. Był on żarliwym stronnikiem Cesarza. Mimo to, jego tytuł był jedynie nominalny, ponieważ to Bonaparte sprawował pełnię władzy, w czym pomagali mu francuscy rezydenci i ministrowie pełnomocni.
Wydarzenia 1805 roku
Sam Związek powstał po wydarzeniach 1805 roku, gdy pod Austerlitz pokonano siły rosyjskie i austriackie. Jego bezpośrednimi skutkami było podpisanie pokoju w Preszburgu i rozpad III Koalicji. Napoleon, dążąc do zwiększenia wpływów w Niemczech, a jednocześnie ograniczenia hegemonii Austrii na tym obszarze, powołał ten twór do życia.
Funkcjonując 6 lat, stał się, nominalnie za zgodą władców państw członkowskich, jego Protektorem. Na mocy osobnego sojuszu wojskowego, Francja zgadzała się wystawić 200 tys. armii do jego obrony. Jednocześnie Związek, w momencie zagrożenia bytu Francji, zobowiązywał się wystawić 63 tys. ludzi.
Skład Związku
W chwili utworzenia Związku, należały do niego:
- Księstwa: Arenbergu (1811 – włączone do Cesarstwa Francuskiego), Hohenzollern-Hechingen, Hohenzollern-Sigmaringen, Isenburg-Birstein, Leyen, Liechtenstein, Nassau, Salm (1810 – włączone do Cesarstwa Francuskiego),
- Wielkie Księstwo Badenii, Wielkie Księstwo Hesji, Bergu,
- Królestwa Bawarii, Wirtembergii,
- Arcybiskupstwo Ratyzbony (Księstwo Ratyzbony).
- W późniejszym okresie dołączyły również takie państwa jak:
- Wielkie Księstwo Würzburga (1806r.),
- Królestwo Saksonii (1806),
- Królestwo Westfalii (1807),
- Księstwo Mecklenburg – Schwerin (1808) i
- Księstwo Oldenburga (1808, od 1810 w Cesarstwie Francuskim),
- a także kilkanaście pomniejszych księstw.
Związek, choć był pierwszym krokiem do zjednoczenia Niemiec pod koniec XIX wieku, w planach Napoleona był jedynie wielkim magazynem ludzkim i punktem wybrzeża, na którym miał sznasę pokonać Anglię stosując wprowadzoną w 1806r. blokadę kontynentalną.
W samym 1812r. Niemcy wystawili około 130 000 ludzi. Kres Związku nadszedł wraz kampanią 1813r., gdy kolejne państwa odłączały się od niego i przechodziły na stronę Koalicji, ostatecznie 4 listopada tegoż roku rozpadł się po katastrofie w bitwie lipskiej (16 – 19 października).