Tego dnia 1943 roku oddział egzekucyjny Armii Krajowej („OSA”-„KOSA”) przeprowadził w Krakowie nieudany zamach na Friedricha Krügera
Zamach na Friedricha Krügera miał miejsce w 1943 roku. Krüger był zbrodniarzem hitlerowskim, wyższym Dowódcą SS i Policji w Generalnym Gubernatorstwie (1939 do 1943), sekretarzem stanu do spraw bezpieczeństwa w rządzie GG i SS-Obergruppenführerem. Był pełnomocnikiem Heinricha Himmlera do spraw umocnienia niemieckości w Generalnym Gubernatorstwie.
O godzinie 9.52 Tadeusz Battek „Góral” i Andrzej Jankowski „Jędrek” obrzucili jego kabriolet dwiema wiązkami Filipinek, które jednak nie wpadły do środka, uszkadzając tylko samochód i ciężko raniąc Krügera. Po południu wystosował do Himmlera raport, którego fragment brzmiał:
Na szczęście pierwsza i druga bomba eksplodowały tuż za samochodem, uszkadzając prawe tylne koło. W czasie detonacji drugiej bomby schyliłem głowę i chwyciłem za rewolwer. Spostrzegłszy, że nie jestem ranny natychmiast puściłem się w pogoń za dwoma młodzieńcami, ale zniknęli bez śladu. Nie ulega wątpliwości, że zamachowcy wywodzą się z kół inteligenckich kierujących polskim ruchem oporu.
Jednak na podstawie innych dokumentów i protokołów można stwierdzić, że Krüger nieco zbagatelizował przebieg zamachu i upiększył swój udział w pościgu. Nie jest wykluczone, że jednak został ranny w zamachu.
Już w kilka tygodni po zamachu gestapo dokonało pierwszych aresztowań. Do ujęcia zamachowców z „Kosy” doszło 5 czerwca 1943 roku w kościele św. Aleksandra w Warszawie. W protokole gestapo zapisano:
Dzięki naszym konfidentom dowiedzieliśmy się, że 5 czerwca o godz. 12.00 w kościele na placu Trzech Krzyży w Warszawie odbędzie się ślub jednego z członków polskiej grupy terrorystycznej. Przyjęliśmy więc, że wśród gości weselnych znajdować się mogą uczestnicy zamachu na gen. Krügera lub zamachów bombowych na budynki dworcowe w Berlinie. W wyniku błyskawicznej akcji udało nam się aresztować 89 osób.
Zamachowcy zostali ujęci, po czym rozstrzelani na Pawiaku 18 września 1943 roku. Pozostałych, którzy brali udział w przygotowaniach zamachu aresztowano przypadkowo w grudniu 1943 roku, po czym rozstrzelano 10 lutego 1944 roku, podczas publicznej egzekucji na ulicy Barskiej. Jedynym zamachowcem, który doczekał końca wojny był Tadeusz Klemens Wojs.
Po klęsce III Rzeszy Friedrich Wilhelm Krüger popełnił samobójstwo.
