Był synem Michała, podstarościego czehryńskiego. Uczył się w kolegium w Lwowie. Brał udział w bitwie pod Cecorą, gdzie dostał się do niewoli. Ożenił się z Anną Somko. W 1637 roku został pisarzem wojska zaporoskiego. Wdał się w konflikt z Danielem Czaplińskim, który zgrabił chutor (jednozagrodowa posiadłość wiejska na Ukrainie) w Subotowie, uwiódł żonę Chmielnickiego i zorganizował zamach na niego. Nieskutecznie szukał sprawiedliwości u króla. Był jednym z niewielu ludzi, którzy znali plany Władysława IV dot. wojny z Turcją. W momencie fiaska planów Chmielnicki wykradł listy królewskie z zapowiedzią zwiększenia rejestru i uciekł na Sicz. Tam stanął na czele powstania, nazywanego od jego nazwiska, Chmielnickiego w 1648 roku. Pokonał wojska koronne pod Żółtymi Wodami, Korsuniem i Piławacami. Podpisał, po nieudanym oblężeniu Zbaraża i ugodzie Polski z Tatarami, ugodę zborowską (zwiększała rejestr, tworzyła Hetmanat) w 1649 roku. Dwa lata później został pokonany przez Jana Kazimierza pod Beresteczkiem i podpisał ugodę w Białej Cerkwi (zmniejszała rejestr). Rok później wznowił działania i pokonał Polaków pod Batohem, dokonując rzezi jeńców. W 1654 roku podpisał ugodę perejesławską, oddającą Hetmanat w ręce cara. Rozpoczęła się wojna polsko – rosyjska. Był jednym z członków traktatu w Radnot – planu rozbioru Polski. Zmarł w 1658 roku. Został zapamiętany w kulturze jako jeden z bohaterów negatywnych powieści „Ogniem i mieczem” H. Sienkiewicza.

27 grudnia 1595 roku urodził się Bohdan Chmielnicki
5 marca 1849 roku doszło do bitwy pod Szolnokiem podczas Powstania Węgierskiego
10 maja 1794 roku Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej Tadeusz Kościuszko powołał Radę Najwyż...
15 listopada 1620 roku Michał Piekarski usiłował dokonać zamachu na króla Zygmunta III Wazę
5 października 1944 roku miał miejsce nalot na niemieckie miasto Saarbrücken