Dowódca amerykański, podpułkownik armii stałej, generał brygady ochotników, absolwent akademii wojskowej West Point. W czasie wojny secesyjnej był dowódcą jednej z brygad kawalerii wojsk Północy (Armii Potomacu). Obok gen. Philipa Sheridana brał udział w masakrze nad Washita River, w czasie której zamordowano około stu Czejenów. Poległ 25 czerwca 1876 w słynnej bitwie z Dakotami dowodzonymi przez Siedzącego Byka i Szalonego Konia, nad rzeką Little Bighorn.
(Na zdjęciu: Georg Custer. Źródło zdjęcia: Wikipedia).
A co tu można sądzić człowiek ten zabijał z zimną krwią był znienawidzony przez Indian, a jego klęska z oddziałami Szalonego Konia ucieszyła z pewnością Indian, ale niestety wyprawy odwetowe na Czejenów spowodowały kolejne ich klęski
Można sądzic dużo więcej, to bohater wojny secesyjnej, odważny koleżeński, doskonały jeździec i brawurowy dowódca który nie wydawał komendy „naprzód” tylko „za mną” , świetny szermierz i rasowy kobieciarz, z upodobaniem do trunków czyli wzorowy kawalerzysta.
Najmłodszy generał wojsk Unii – został mianowany w wieku 23 lat
Syn kowala który po wypracowanej drodze do statusu oficerskiego ożenił się z córką sędziego.
Nie był zajadłym wrogiem Indian bo nawet jego oficerowie z 7 pułku narzekali,że woli przy ognisku przesiadywać ze swoimi indiańskimi przewodnikami a nie z nimi, zwyczajnie wykonywał politykę rządu USA która co tu dużo mówić nie była wobec Indian najuczciwsza.
Ale pomimo ciemnych kart swojej historii nie zasłużył na miano czarnego charakteru i robienia z niego symbolu zbrodniczej polityki USA wobec Indian.