23 (12) grudnia 1777 roku urodził się Aleksander I Romanow, car Rosji i król Polski w latach 1820-1825
Aleksander I Romanow urodził się 23 grudnia 1777 roku w Petersburgu. Objął władzę w Rosji w 1801, po zabójstwie swojego ojca, cara Pawła I, w wyniku spisku, o którym wiedział. Szybko zaczął wprowadzać pewne reformy w kierunku modernizacji państwa oraz armii. Dążył do uzyskania supremacji na terenie wschodniej Europy oraz w Azji.
Prowadził liczne wojny, m.in. z Turcją, Persją i Szwecją, zdobywając wiele cennych nabytków terytorialnych. Choć początkowo Aleksander skłaniał się ku sojuszu z Francją, to po koronacji cesarskiej Napoleona I przystąpił do III koalicji. Jego korpusy zostały jednak pokonane na terenie Austrii w 1805r. w bitwie pod Austerlitz, zaś w latach 1806 – 1807 doznały kolejnych porażek na terenie sprzymierzonych Prus.
22 lipca 1807r. na tratwie na Niemnie podpisał pokój z Napoleonem, stając się jednocześnie jego sprzymierzeńcem. Próbując budować atmosferę przyjaźni stopniowo odchodził od idei zacieśniania stosunków z Francją, która to skutkowała m. in. kryzysem rosyjskiej gospodarki.
W związku z tym szykował się do wojny, ale Napoleon uderzył pierwszy w czerwcu 1812r. Aleksander I wezwał swój lud do stanięcia w szeregi armii i walki w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, która to, po początkowych porażkach i zdobyciu Moskwy przez Francuzów, zakończyła się zwycięstwem Rosjan, którzy wraz z sojusznikami doprowadzili w końcu do abdykacji Napoleona w 1814r.
W 1815r. podpisał traktat wersalski oraz przystąpił do Świętego Przymierza. Na mocy tego pierwszego do Rosji przyłączono Królestwo Polskie, w którym to starał się wprowadzić wiele liberalnych reform, jednocześnie pacyfikując wszelkie polskie dążenia niepodległościowe i idee autonomii.
Koniecznie obejrzyj: Powstanie królestwa – Królestwo Polskie – osobne państwo czy prowincja Rosji?
Przedostatni polski król zaborowy podobnie jak poprzednik nie spędzał zbyt dużo czasu w Warszawie i rządził przez swego brata Konstantego oraz wiernego generała – gubernatora Zajączka. Postępowanie Aleksandra niezgodne z jego własnoręcznie napisaną konstytucją budziło nienawiść do rządów rosyjskich, czego przykładem może być chociażby rezygnacja z działalności politycznej osobistego przyjaciela Aleksandra i rusofila ks. Adama Czartoryskiego.
Aleksander zmarł w 1825r., ale wokół jego śmierci krąży wiele legend. Swoim następcom pozostawił niedokończony projekt budowy wielkiego Imperium Rosyjskiego na fundamentach państw słowiańskich.
Szanowni redaktorzy: KOREKTA !!!!!!!!!! Bo inaczej kompromitacja:) „W 1815r. podpisał traktat wersalski oraz przystąpił do Świętego Przymierza.” 🙂
Mam inna propozycję. Ile w tym fragmencie jest błędów 🙂 🙂 „Przedostatni polski król zaborowy podobnie jak poprzednik nie spędzał zbyt dużo czasu w Warszawie i rządził przez swego brata Konstantego oraz wiernego generała – gubernatora Zajączka. Postępowanie Aleksandra niezgodne z jego własnoręcznie napisaną konstytucją budziło nienawiść do rządów rosyjskich, czego przykładem może być chociażby rezygnacja z działalności politycznej osobistego przyjaciela Aleksandra i rusofila ks. Adama Czartoryskiego.”
Dla Polski był jednym z lepszych królów w erze popiastowskiej. Niestety 300 lat prania motłochowi mózgów sprawiło, że hołubimy miernym albo szkodliwym dla kraju Jagiellonom, dla których dynastia czy Litwa były ważniejsze od Polski, lub innym Sobieskim, który najpierw stanął po stronie Szwedów przeciwko Królowi a potem wbrew interesom Polski za friko Wzmocnił pod Wiedniem Habsburgów, o których wtedy każdy w Polsce wiedział, że są największym zagrożeniem czego nie można było powiedzieć o przemijającej potędze Turcji.