Tego dnia 1340 roku miała miejsce bitwa nad rzeką Salado
Bitwa nad rzeką Salado miała olbrzymie znaczenie dla świata chrześcijańskiego w czasach Rekonkwisty. Podczas niej połączone armie Kastylii oraz Portugalii powstrzymały inwazję muzułmanów z Afryki Północnej.
Rekonkwista
Na początku VIII wieku Arabowie z Afryki pobili Wizygotów w bitwie pod Guadalete. Ich król Roderyk zginął w bitwie lub zaginął. Pozwoliło to wojskom arabskim na przejęcie prawie całej Hiszpanii. W górach Asturii schronił się uczestnik bitwy, don Pelayo (Pelagiusz). Stamtąd razem z resztą wojska zaczął jednoczyć miejscową ludność, by wzniecić powstanie.
W 718 roku wybuchło powstanie, a prawdopodobnie w 722 roku doszło do pierwszej bitwy pod Covadongą, podczas której udało się wypędzić muzułmanów z Asturii.
Walki chrześcijańskich królestw Hiszpanii z muzułmańskimi toczyły przez wiele lat. Podczas pierwszej krucjaty, papież zabronił uczestnictwa rycerstwa hiszpańskiego licząc, że przyśpieszy to krucjatę. Rekonkwista otrzymała nawet tytuł krucjaty zachodniej, a w walkach bardzo często brali udział Krzyżowcy. W 1212 roku, w bitwie pod Las Navas de Tolosa, wojska Alfonsa VIII kastylijskiego pokonały wojska Almohadów, którzy przypłynęli z Afryki. W rękach muzułmanów pozostał jedynie Emirat Grenady.
Bitwa nad rzeką Salado
Osamotniony Emirat Granady wielokrotnie zwracał się o pomoc do muzułmanów z Afryki.
W 1329 roku połączone siły Benimerczyków oraz ich sojuszników z Grenady zaatakowały kastylijczyków oraz zajęli Algeciras. W 1330 roku ich wojska zostały pokonane nad rzeką Teb. Podpisany rozejm nie trwał długo, gdyż muzułmanie w 1333 roku zdobyli Gibraltar. Flota kastylijska nie była zbyt silna i nie zdołała przerwać napływu wojsk, zdecydowano się wysłać prośbę o pomoc do Aragonii i to też nie przyniosło spodziewanego rezultatu.
Ziemie Hiszpanii stały otworem na kolejną inwazję z Afryki.
Wobec tej sytuacji, król Kastylii Alfons XI zdecydował się poprosić o pomoc swojego teścia, króla Portugalii, Alfonsa IV. Po wysłaniu list z prośbą, Alfons IV zgodził się pomóc. Armie obu władców spotkały się niedaleko Sewilli, skąd wyruszyły do Tarify. 29 września na radzie wojennej postanowiono, że Alfons XI będzie walczył przeciwko królowi Benimerydów, Abu Al -Hassanowi Ali, a Alfons IV będzie walczył z Jusufem I z Grenady.
Przebieg bitwy nad rzeką Salado 1340 roku
Wojska Alfonsa XI przekroczyły rzekę Salado przy ujściu rzeki Jara. Jazda muzułmańska nie była w stanie wytrzymać pod naporem rycerstwa Kastylii. W tej bitwie monarcha znajdował się w punktach, gdzie walka była najcięższa. Nawet w momencie, gdy został okrążony, nie stracił głowy, co pozwoliło mu pokonać siły arabskie.
Wojska Granady były o wiele lepiej wyszkolone. Dodatkowo motywował je fakt, iż ich królestwo było zagrożone. Wojska dowodzone przez Yusefa Abul-Hagiaga biły się zacięcie. Dopiero szarża jazdy pozwoliła na przełamanie sił wroga, a w konsekwencji doprowadziła do panicznej ucieczki.
1 listopada zwycięskie wojska opuściły pole bitwy. Podczas bitwy nad rzeką Salado król Portugalii Alfons IV dostał przydomek Odważny. Jako podarunek w ramach pomocy wybrał scimitar ozdobiony klejnotami. Wygrana chrześcijan mocno podbudowała świat chrześcijański, dla wielu było to jak powtórne zwycięstwo pod Poitiers.
