Dzień Matki – historia i tradycje, obchody w Polsce i na świecie
Dzień Matki – jaka jest historia tego święta i jakie tradycje są z nim związane? Mama to jedna z najważniejszych osób w życiu każdego człowieka. Kult matki powstał już w starożytności i trwa do dziś, choć święto ku czci rodzicielki jest obchodzone w różne dni i w różny sposób zależnie od kraju i kręgu kulturowego. Dzień Matki w Polsce jest obchodzony 26 maja i jest to jedyny kraj, który obchodzi to święto tego dnia.
W skrócie:
- Dzień Matki – historia powstania święta w Polsce
- Kult matki – od starożytności po dzień dzisiejszy
- Mother’s Day w Stanach Zjednoczonych
- Muttertag – Dzień Matki w Niemczech
- Moederdag – Bloemendag w Niderlandach i Belgii
- Mother’s Sunday w Anglii
- Día de la Madre – Dzień Matki w Hiszpanii
- Día de las Madres – Dzień Matki w Meksyku
- Dzień Matki w Chinach
- Festa della mamma – Dzień Matki we Włoszech
- Fête des Mères – Dzień Matki we Francji
- День матері w Ukrainie
- Kiedy obchodzi się Dzień Matki w innych krajach?
Dzień Matki w Polsce – historia powstania święta
W Polsce, jako jedynym kraju na świecie, Dzień Matki jest obchodzony zawsze 26 maja. Nie jest to święto narodowe, jak w przypadku USA, gdzie dzień ten jest dniem wolnym od pracy. W wielu miejscach możesz znaleźć informację, że oficjalnie po raz pierwszy w Polsce obchodzono Dzień Matki w Krakowie 26 maja 1914 roku. Nie ma jednak potwierdzenia tej daty w źródłach historycznych. Prawdopodobnie Dzień Matki w Polsce oficjalnie obchodzono pierwszy raz dopiero w 1924 roku.
I choć dziś Dzień ten jest obchodzony zawsze 26 maja, to do II wojny światowej przypadał w różne dni i nie było ustanowionej jednej, konkretnej daty tego święta. Na przykład, w 1934 roku obchodzono Dzień Matki 15 maja, a w 1939 roku – 7 maja. Zazwyczaj jednak, zarówno w Polsce, jak i w innych krajach, to właśnie maj jest miesiącem, w którym obchodzono to święto. Tutaj znajdziesz listę dni, w które obchodzi się Dzień Matki w innych krajach.
Zajrzyj też tu:
- Ta, co pierwsza uczy kochać – motyw matki w literaturze
- Ku chwale Matki Boskiej Zwycięskiej, czyli bitwa pod Lepanto
Z biegiem czasu, po II wojnie światowej przyjęto datę 26 maja jako Dzień Matki. Choć święto oficjalnie zaczęto obchodzić dopiero w XX wieku, to wiemy na pewno, że kult matki w Polsce istniał od dawna i miał podłoże religijne.
Matka w polskiej kulturze ma niezwykle ważne znaczenie. Od stuleci bowiem w Polsce niezwykle ważny był kult Maryi – Matki Boskiej, której np. święto Wniebowzięcia obchodzimy corocznie 15 sierpnia, a w 1656 roku król Jan II Kazimierz koronował Matkę Bożą Królową Polski. Święta Maryjne (uroczystości i wspomnienia) w Polsce obchodzone są m.in.:
- 1 stycznia – Uroczystość Bożej Rodzicielki Maryi,
- 16 stycznia – Święto Najświętszej Maryi Panny, Królowej Pustelników i Matki Zakonu,
- 2 lutego – Święto Ofiarowania Pańskiego (potocznie Matki Bożej Gromnicznej),
- 3 maja – Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski,
- 27 czerwca – Matki Bożej Nieustającej Pomocy,
- 26 sierpnia – Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej,
- 4 września – Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny, Matki Pocieszenia
- 8 września – Uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny,
- 7 października – Wspomnienie NMP Różańcowej,
- 8 grudnia – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Dzisiejsze święto jest świętem rodzinnym na cześć matek, niezwiązanym oczywiście z religią, w którym okazuje się wdzięczność matkom, wręcza kwiaty, laurki czy drobne upominki. W czerwcu zaś obchodzony jest w Polsce Dzień Ojca.
Jeśli szukasz prezentu dla Mamy, która uwielbia historię, skorzystaj z naszego poradnika:
Kult matki – od starożytności po dzień dzisiejszy
Tradycja Dnia Matki pochodzi jeszcze ze starożytności – z Egiptu i Grecji. Wówczas niezwykle popularny był kult matki-bogini, symbolu płodności. W starożytnym Egipcie szczególnie czczono Izydę – jedno z najstarszych znanych bóstw. Jej kult w był później związany z Kybele w starożytnym Rzymie, a ich kult zaś wpłynął później na kult Matki Boskiej. Historia Dnia Matki jest też ściśle związana ze średniowiecznym zwyczajem niedzieli u matki, a w USA ma swoje korzenie w działalności matek żołnierzy poległych w trakcie wojny secesyjnej.
Izyda, Kybele i Matka Boska
Izyda była znana jako bogini płodności i mistrzyni magii, uosobienie idealnej matki i żony. Była córką Geba i Nut, bóstw ziemi i nieba. Izyda (lub Aset) była siostrą Ozyrysa (swojego męża, egipskiego Usira) oraz Neftydy i Seta. Horus jest jej synem i symbolizuje coroczne cykl życia (umierania i odradzania).
Według mitu, Ozyrys został zabity przez swojego brata Seta, a jego zwłoki poćwiartowane. Izyda, wspomagana przez Anubisa, zebrała kawałki męża i dzięki swojej magii zdołała począć syna, Horusa, który pomściłby ojca i zajął jego miejsce na tronie. Ozyrys został władcą królestwa umarłych, a Izyda nieustannie go szukała.
Wkrótce Izyda stała się wraz z Ozyrysem jednymi z najszerzej czczonych bóstw w Egipcie. Sam kult Izydy wchłonął atrybuty innych bogiń, a sam jej kult rozprzestrzenił się później w świecie grecko-rzymskim.
Kultowi Izydy towarzyszyło wiele pięknych rytuałów i muzyki. W Rzymie współistniał kult Izydy i kult Kybele. Kult Izydy był znacznie cichszy, podobny do kultu Demeter. Demeter była boginią zboża, identyfikowaną przez Rzymian z Ceres. Jedzono chleb skażony grzybem (el-got), który w rzeczywistości wytwarzał LSD, skąd brała się ekstaza i taniec.
Wielu badaczy uważa, że kult Izydy w późnych czasach rzymskich wpłynął na rozwój chrześcijańskiego kultu Matki Dziewicy Maryi. Kult Izydy miał pozwolić Kościołowi na wprowadzenie w swoje szeregi dużej liczby wierzących, którzy wcześniej wyznawali kult Izydy, i którzy byli gotowi się nawrócić.
Istnieją liczne ikonograficznie podobieństwa między siedzącą Izydą karmiącą swojego syna Horusa, a niezliczonymi Madonnami, które przedstawiają siedzącą Maryję trzymającą swojego syna Jezusa. Podobnie jak Maryja, Izyda również urodziła Horusa jako dziewica.
Sanktuaria związane z kultem Izydy zostały wkrótce przekształcone w kościoły chrześcijańskie. W Egipcie jej kult trwał do 552 roku, kiedy to cesarz Justynian nakazał zamknięcie świątyni.
Grecy, wraz z nastaniem wiosny, celebrowali święto Matki Natury. Podczas specjalnych uroczystości, których punktem kulminacyjnym było palenie ofiar przyniesionych przez lud, składano hołd bogini Rei, żonie Kronosa, matce wszechświata oraz wszystkich bóstw.
W starożytnym Rzymie wytworzył się zwyczaj obchodów święta bogini Kybele, także uważanej za matkę bogów. Święto to nazywano Hilariami (Święto Radości) i trwało ono trzy dni (od 15 do 18 maja). Hilaria również zostały „zaadoptowane” przez wczesny kościół i przemianowane na święto Matki Boga.
Z czasem wykształcił się obyczaj, by w tym dniu powrócić do swojej rodzinnej parafii, tej w której było się ochrzczonym, i w ten sposób oddać cześć nie tylko Matce Boskiej, ale i swojej własnej rodzicielce.
Niedziela Matki
Prawdopodobnie już w średniowieczu, a z pewnością w XVI wieku, w Anglii i Szkocji istniał zwyczaj puszczania młodych służących i parobków w każdą czwartą niedzielę Wielkiego Postu do swoich rodzinnych domów, aby spędzić ten czas ze swoją matką. Wedle zwyczaju przynosiło się swojej rodzicielce ciasto (tzw. ciasto matczyne) lub drobny upominek, który często otrzymywano wcześniej od swoich panów. Brano wówczas także udział w specjalnym nabożeństwie.
Z czasem zwyczaj ten stał się świeckim świętem, tzw. „Niedzielą Matki” (Mothering Sunday) i był praktykowany również w innych europejskich krajach do XIX wieku. Do zwyczaju powrócono po II wojnie światowej.
USA, wojna secesyjna i Anna Jarvis
W XIX wieku różne ruchy pokojowe w Stanach Zjednoczonych, w tym kobiece próbowały ustanowić święta na rzecz pokoju i przeciwko wojnie. Jedną z inicjatyw były spotkania grup matek, których synowie walczyli lub zginęli podczas wojny secesyjnej.
W 1868 roku Ann Maria Jarvis zorganizowała komitet w celu ustanowienia „Dnia Przyjaźni Matki” (Mother’s Friendship Day), którego celem było „zjednoczenie rodzin, które zostały podzielone podczas wojny secesyjnej”. Wcześniej organizowała Kluby Pracy z okazji Dnia Matki w celu poprawy warunków sanitarnych i zdrowia zarówno w obozach Unii, jak i Konfederacji przechodzących epidemię tyfusu. Pragnęła je rozwinąć w coroczny dzień upamiętnienia dla matek. Zmarła w 1905 roku, zanim obchody zostały ustanowione oficjalnie.
Jej córka, Anna Jarvis, kontynuowała wysiłki matki. W latach 1870-1880 udało się zorganizować wiele uroczystości ku czci matek, ale tylko na poziomie lokalnym. W tym czasie szkoły protestanckie w Stanach Zjednoczonych organizowały już wiele uroczystości z innych okazji, takich jak Dzień Dziecka, Niedziela Wstrzemięźliwości, Dzień Apelu, Dzień Decyzji, Dzień Misjonarza i wiele innych.
W Nowym Jorku 2 czerwca 1872 roku Julia Ward Howe poprowadziła antywojenne obchody „Dnia Matki dla Pokoju”. Dziś przedstawiony na nich „Apel do kobiecości na całym świecie”, znany jest jako Proklamacja Dnia Matki. Obchody kontynuowano w Bostonie przez około dekadę.
13 maja 1877 roku w Albion w stanie Michigan odbyły się obchody Dnia Matki w związku ze sporem związanym z ruchem wstrzemięźliwości. Według lokalnej legendy, Juliet Calhoun Blakeley wystąpiła, aby dokończyć kazanie wielebnego Myrona Daughterty’ego. Był on zrozpaczony, ponieważ grupa anty-wstrzemięźliwości zmusiła jego syna i dwóch innych zwolenników wstrzemięźliwości, aby się upili.
Z ambony Blakeley wezwała inne matki, aby do niej dołączyły. Dwaj synowie Blakeley, obaj podróżujący komiwojażerowie, byli tak poruszeni, że przysięgli wracać co roku, aby oddać jej hołd i rozpoczęli kampanię, aby zachęcić innych do zrobienia tego samego.
Za ich namową, na początku lat 80. XIX wieku, Metodystyczny Kościół Episkopalny w Albionie wyznaczył drugą niedzielę maja na uczczenie szczególnego wkładu matek. Frank E. Hering, absolwent i wykładowca Uniwersytetu Notre Dame, w 1904 roku zaapelował o „ustanowienie jednego dnia w roku jako ogólnokrajowego pomnika pamięci matek i macierzyństwa”.
Jego studenci zaczęli wysyłać do domu pocztówki do swoich matek, a Hering stał się popularnym orędownikiem narodowego Dnia Matki. W obecnej formie Dzień Matki został ustanowiony przez Annę Jarvis po śmierci jej matki, 9 maja 1905 roku.
Co ciekawe, Jarvis nigdy nie wspomniała o Julii Howe, o Mothering Sunday, czy o żadnym związku z protestanckimi uroczystościami szkolnymi, zawsze twierdząc, że stworzenie Dnia Matki było tylko jej zasługą.
Pierwsze oficjalne nabożeństwo z okazji Dnia Matki odbyło się 10 maja 1908 roku w Filadelfii. W następnym roku dzień ten był już powszechnie obchodzony w Nowym Jorku. Jarvis następnie poprowadziła kampanię na rzecz ustanowienia Dnia Matki najpierw świętem narodowym USA, a następnie świętem międzynarodowym.
Święto zostało oficjalnie ogłoszone przez stan Wirginia Zachodnia w 1910 roku, a reszta stanów szybko za nim podążyła. 8 maja 1914 roku Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę wyznaczającą drugą niedzielę maja jako Dzień Matki.
Następnego dnia, prezydent Woodrow Wilson wydał proklamację ogłaszającą pierwszy narodowy Mother’s Day na cześć tych matek, których synowie zginęli na wojnie. W 1934 roku prezydent Franklin D. Roosevelt zatwierdził znaczek upamiętniający święto.
Mother’s Day w Stanach Zjednoczonych
Dzień Matki w USA obchodzony jest w 2. niedzielę maja i jest dniem wolnym od pracy. Według tradycji obejmuje chodzenie do kościoła, rozdawanie goździków czy rodzinne obiady. Jest 3. co do wielkości świętem w Stanach Zjednoczonych. Szacuje się, że ponad 50 % amerykańskich gospodarstw domowych wysyła kartki z życzeniami w to święto.
Święto zostało mocno skomercjalizowane już kilka lat po jego ustanowieniu. Co ciekawe, Jarvis została później aresztowana za zakłócanie porządku, gdy protestowała przeciwko komercjalizacji Dnia Matki. Miała powiedzieć, że żałuje wprowadzenia tego dnia, gdyż jego obchody wymknęły się spod kontroli.
Muttertag w Niemczech
W Niemczech Dzień Matki został ustanowiony w latach 1922-1923 przez Stowarzyszenie Niemieckich Właścicieli Kwiaciarni z plakatami „Czcij Matkę” w witrynach sklepowych. Jest obchodzony jako Dzień Życzeń Kwiatowych
Pierwszy niemiecki Dzień Matki miał miejsce 13 maja 1923 roku. W nazistowskich Niemczech obchody Dnia Matki były związane z ideą „germańskiej rasy panów”. Szczególnie matki wielodzietne były czczone jako bohaterki ludu, ponieważ miały promować „aryjskie potomstwo”. W 1933 roku Dzień został ogłoszony świętem państwowym i obchodzony po raz pierwszy 3 maja 1934 roku jako „Dzień Pamięci i Honoru Niemieckich Matek” wraz z wprowadzeniem Służby Matek Rzeszy w Przywództwie Kobiet Rzeszy.
Obecnie, Stowarzyszenia kwiaciarni w Niemczech ustanowiły to święto w drugą niedzielę maja.
Moederdag – Bloemendag w Niderlandach i Belgii
W Niderlandach Dzień Matki został wprowadzony już w 1910 roku przez holenderski oddział Armii Zbawienia. Królewskie Holenderskie Towarzystwo Ogrodnictwa i Botaniki, grupa chroniąca interesy holenderskich kwiaciarni, pracowała nad promocją święta. Mieli nadzieję naśladować komercyjny sukces osiągnięty przez amerykańskie kwiaciarnie. Naśladowali kampanię prowadzoną już przez kwiaciarnie w Niemczech i Austrii, ale zdawali sobie sprawę, że tradycje wywodzą się z USA.
W 1931 roku za oficjalną datę obchodów przyjęto drugą niedzielę maja. Wprowadzono hasło Moederdag – Bloemendag (Dzień Matki – Dzień Kwiatów).
Organizacje katolickie i księża próbowali chrystianizować święto, ale próby te okazały się daremne. Około 1960 roku, kiedy Kościół stracił wpływy, święto zostało całkowicie zsekularyzowane. W późniejszych latach początkowy opór zniknął, a nawet lewicowe gazety przestały krytykować i poparły Dzień Matki.
W 1980 roku amerykańskie pochodzenie święta wciąż nie było powszechnie znane, więc grupy feministyczne, które sprzeciwiały się utrwalaniu ról płciowych, czasami twierdziły, że Dzień Matki został wymyślony przez nazistów i obchodzony w dniu urodzin Klary Hitler, matki Hitlera.
Obecnie, w rodzinach świętujących Dzień Matki dzień ten polega na rozpieszczaniu mamy. Na przykład dostaje ona śniadanie do łóżka, prezenty i zwolnienie z obowiązków domowych.
W Belgii Dzień Matki obchodzony jest w 2. niedzielę maja. W tygodniu poprzedzającym to święto dzieci robią małe prezenty w szkole, które dają swoim matkom wczesnym rankiem w Dzień Matki. Zazwyczaj ojciec kupuje rogaliki i inne słodkie pieczywo i ciastka i przynosi je matce, gdy jest jeszcze w łóżku – rozpoczyna się dzień rozpieszczania mamy.
Jest też wiele osób, które obchodzą Dzień Matki 15 sierpnia. Są to głównie ludzie z okolic Antwerpii, którzy uważają ten dzień (Wniebowzięcie) za klasyczny Dzień Matki, a obchody w maju za wymysł ze względów komercyjnych.
Mother’s Sunday – Dzień Matki w Anglii
Wielka Brytania obchodzi Dzień Matki w 4. niedzielę Wielkiego Postu (w 2023 roku było to 19 marca). Jak napisaliśmy wcześniej, święto ma swoje korzenie w religijnej obchodach Niedzieli Matki i pierwotnie nie było związane z międzynarodowym świętem Dnia Matki.
Większość historyków uważa, że Niedziela Matki wyewoluowała ze średniowiecznej praktyki corocznego odwiedzania swojej parafii, w której przyjmowano chrzest.
Día de la Madre – Dzień Matki w Hiszpanii
W Hiszpanii Dzień Matki (Día de la Madre) obchodzony jest w 1. niedzielę maja. W tygodniach poprzedzających ten dzień, dzieci w wieku szkolnym spędzają kilka godzin dziennie, przygotowując prezent dla swoich matek. Jest to święto rodzinne.
Mówi się również, że obchodzony jest w maju, ponieważ maj jest miesiącem poświęconym Maryi Dziewicy. W 1925 roku walencki poeta Julio Menéndez García opublikował Hymn do matki w broszurze, w której zaproponował obchody Dnia Matki we wszystkich krajach hiszpańskojęzycznych. Oficjalnie dzień ten nigdy nie został przyjęty, ale na szczeblu lokalnym jest obchodzony w różnych terminach.
Na początku 1960 roku, z inicjatywy sieci domów towarowych (Galerías Preciados), która skopiowała zwyczaj ustanowiony na Kubie, Dzień Matki obchodzono również w 1. niedzielę maja (El Corte Inglés, wielki konkurent Galerías Preciados, obchodził święto w grudniu). Obie daty, maj i grudzień, współistniały aż do 1965 roku, kiedy władze kościelne postanowiły obchodzić święto w maju, w miesiącu poświęconym Dziewicy, aby przywrócić autentyczny charakter Dnia Niepokalanego Poczęcia.
Día de las Madres w Meksyku
W Meksyku Dzień Matki wprowadzono już w 1922 roku, za sprawą Álvaro Obregóna, który sprowadził święto z USA. Dzień Matek jest nieoficjalnym świętem w Meksyku. Obchodzi się je co roku 10 maja – w tym samym dniu, w którym po raz pierwszy je obchodzono w tym kraju.
Aby okazać matce uczucia i uznanie, tradycyjnie rozpoczyna się świętowanie Dnia Matki słynną piosenką „Las Mañanitas”. Rodziny zwykle zbierają się, aby świętować, starając się spędzić jak najwięcej czasu z matkami. Przynoszą dania i jedzą razem lub odwiedzają restaurację. Podobnie jak w Hiszpanii, jest to rodzinne święto.
Dzień Matki w Chinach
Pobożność rodzicom jest najważniejszą cnotą chińskiej kultury. Jest uważana za trwający całe życie akt, więc nie ma specjalnej daty jako święta dla rodziców. Dzień Matki nie jest obecnie dostępny we wszystkich regionach Chin, choć ostatnimi czasy staje się coraz bardziej popularnym, nieoficjalnym świętem. Dzień obchodzi się m.in. w Hongkongu, Guangdongu czy Makau w 2. niedzielę maja. Jest to związane z rozprzestrzenianiem się amerykańskiej kultury w Chinach.
W Dzień Matki dzieci często wyrażają swoją troskę i szacunek dla swoich matek na różne sposoby, na przykład wręczając kartki z życzeniami, kwiaty i prezenty lub wymieniając rozmowy telefoniczne, e-maile, a nawet filmy online. Dzieci zwykle chodzą z matkami na herbatę do pobliskich herbaciarni lub restauracji, aby świętować. Wiele osób często świętuje z matkami w restauracjach w tym dniu, a także przygotowuje goździki, ciasta, różne prezenty (w tym pieniężne) dla swoich matek.
Festa della mamma we Włoszech
We Włoszech Festa della mamma – Dzień Matki przypada w 2. niedzielę maja. Święto obchodzono po raz pierwszy 24 grudnia 1933 roku jako Dzień Matki i Dziecka (Giornata della madre e del fanciullo).
Po II wojnie światowej Dzień Matki po raz pierwszy obchodzono 12 maja 1957 roku w Asyżu, z inicjatywy wielebnego Otello Migliosiego, proboszcza kościoła Tordibetto. Święto to było tak popularne, że w następnym roku Dzień Matki został przyjęty w całych Włoszech.
Z okazji Dnia Matki chłopcy i dziewczęta ofiarowują matkom prezenty, które zazwyczaj wykonują w szkole. Powszechny jest też zwyczaj recytowania wierszy dedykowanych matce.
Fête des Mères we Francji
We Francji w latach 1896-1904 próbowano stworzyć narodowe święto honorujące matki rodzin wielodzietnych. W 1906 roku dziesięć matek, które miały dziewięcioro dzieci, otrzymało nagrodę „Haut mérite maternel”.
Amerykańscy żołnierze I wojny światowej walczący we Francji spopularyzowali amerykańskie święto Dnia Matki stworzone przez Annę Jarvis. Wkrótce jednak święto stało się bardziej inspirowane działaniami przeciwko depopulacji niż świętem amerykańskim. Przyznawano medale matkom rodzin wielodzietnych.
W 1941 roku, z inicjatywy Philippe’a Pétaina, wojenny rząd Vichy wykorzystał obchody do wsparcia swojej polityki. W 1950 roku, po wojnie, święto zostało przywrócone. Ustawa z dnia 24 maja 1950 roku wymagała, aby Republika składała oficjalny hołd matkom francuskim. Święto miało być obchodzone w ostatnią niedzielę maja jako „Fête des Mères”. Obchody wkrótce stały się mocno skomercjalizowane.
Podobnie jak w innych krajach, w Dzień Matki dzieci podarowują prezenty swoim matkom, a także ciasta czy kwiaty.
День матері w Ukrainie
W Ukrainie święto obchodzone jest oficjalnie dopiero od 2000 roku corocznie w każdą 2. niedzielę maja. Wśród społeczności ukraińskiej Dzień Matki został po raz pierwszy zorganizowany przez Ukraiński Związek Kobiet Kanady w 1928 roku. W następnym roku święto to obchodzono we Lwowie. Inicjatorką obchodów była Ołena Kysilevska.
W 1939 roku święto zostało zakazane przez władze radzieckie. W czasie II wojny światowej próbowano ożywić święto. Od 1990 roku, dzięki staraniom organizacji społecznych, w szczególności Związku Ukraińskich Kobiet, Dzień powrócił na Ukrainę, oficjalnie zgodnie z Dekretem Prezydenta Ukrainy z dnia 10 maja 1999 roku.
Kiedy obchodzi się Dzień Matki w innych krajach?
- 2. niedziela lutego – Norwegia,
- 3 marca – Gruzja,
- 8 marca (z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet) – Albania, Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Kazachstan, Kosowo, Laos, Mołdawia, Czarnogóra, Macedonia Północna, Rosja, Serbia, Tadżykistan, Uzbekistan, Wietnam,
- 4. niedziela Wielkiego Postu – Irlandia, Wyspa Man, Jersey, Nigeria, Wielka Brytania,
- 21 marca – Bahrajn, Komory, Dżibuti, Egipt, Irak, Jordania, Kuwejt, Libia, Liban, Mauretania, Oman, Palestyna, Katar, Arabia Saudyjska, Somalia, Sudan, Syria, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Jemen,
- 25 marca – Słowenia,
- 7 kwietnia – Armenia,
- 1. niedziela maja – Angola, Zielony Przylądek, Węgry, Litwa, Mozambik, Rumunia, Portugalia, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Hiszpania,
- 8 maja – Korea Południowa (Dzień Rodziców),
- 10 maja – Salwador, Gwatemala, Meksyk,
- 2. niedziela maja – Anguilla, Antigua i Barbuda, Aruba, Australia, Austria, Bahamy, Bangladesz, Barbados, Belgia, Belize, Bermudy, Bhutan, Bonaire, Botswana, Brazylia, Brunei, Kanada, Kambodża, Kajmany, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Chile, Chiny, Kolumbia, Dem. Rep Kongo, Rep. Kongo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Chorwacja, Kuba, Curaçao, Cypr, Czechy, Dania, Dominika, Ekwador, Gwinea Równikowa, Estonia, Etiopia, Wyspy Owcze, Fidżi, Finlandia, Gabon, Gambia, Niemcy, Ghana, Grecja, Grenlandia, Grenada, Gujana, Honduras, Hongkong, Islandia, Indie, Włochy, Jamajka, Japonia, Kenia, Łotwa, Liberia, Liechtenstein, Makau, Malezja, Malta, Myanmar, Namibia, Holandia, Nowa Zelandia, Pakistan, Papua Nowa Gwinea, Peru, Filipiny, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Singapur, Sint Maarten, Słowacja, RPA, Sri Lanka, Surinam, Szwajcaria, Tajwan, Tanzania, Tonga, Trynidad i Tobago, Turcja, Uganda, Ukraina, Stany Zjednoczone, Urugwaj, Wietnam, Wenezuela, Zambia, Zimbabwe,
- 14 maja – Benin,
- 15 maja – Paragwaj,
- 19 maja – Kirgistan,
- 26 maja – Polska,
- 27 maja – Boliwia,
- Ostatnia niedziela maja – lgieria, Kamerun, Dominikana, Haiti, Madagaskar, Mali, Mauritius, Maroko, Niger, Senegal, Szwecja, Tunezja,
- Ostatnia niedziela maja lub pierwsza niedziela czerwca – Francja, Antyle Francuskie,
- 30 maja – Nikaragua,
- 1 czerwca – Mongolia,
- 2. niedziela czerwca – Luksemburg,
- 14 czerwca – Afganistan,
- 1. poniedziałek lipca – Sudan Południowy,
- 12 sierpnia – Tajlandia,
- 15 sierpnia – Belgia, Kostaryka,
- 14 października – Białoruś,
- 15 października – Malawi,
- 20 października – Wietnam,
- 3. niedziela października – Argentyna,
- 3 listopada – Timor Wschodni,
- 16 listopada – Korea Północna,
- Ostatnia niedziela listopada – Rosja,
- 8 grudnia – Panama,
- 22 grudnia – Indonezja,
- 30 Szewat – Izrael,
- 15. dzień siódmego miesiąca kalendarza wietnamskiego – Wietnam.
Tekst został zaktualizowany 29 maja 2023 roku.