Tego dnia 1657 roku miała miejsce kapitulacja Jerzego II Rakoczego, księcia Siedmiogrodu
Kapitulacja Jerzego II Rakoczego miała miejsce w lipcu 1657 roku po tym, jak na początku roku wkroczył na tereny Rzeczypospolitej. Był w sojuszu ze Szwedami, a traktat rozbiorowy z Radnot gwarantował mu polską koronę.
Zgodnie z postanowieniami traktatu z Radnot, książę Siedmiogrodu Jerzy II Rakoczy, na czele 40 000 armii wkroczył w granice Rzeczypospolitej. W skład jego armii wchodziły oddziały hospodara wołoskiego i mołdawskiego oraz 15 000 kontyngent Kozaków Bohdana Chmielnickiego.
Książę dotarł pod Kraków i ruszył na Warszawę, gdzie stacjonował z oddziałami szwedzkimi. W tym czasie do Rzeczpospolitej wkroczyły sojusznicze wojska cesarskie, które rozpoczęły oblężenie Krakowa. Wykorzystując sytuację, Jerzy Lubomirski na czele 4 000 żołnierzy ruszył na odwetową wyprawę do Siedmiogrodu. Po odejściu armii szwedzkiej na Pomorze oraz najeździe wojsk Lubomirskiego na Siedmiogród, Jerzy Rakoczy zauważył, że jego sytuacja w Warszawie się komplikuje. Pragnąc uratować swoje wojsko oraz kraj. zarządził odwrót.
Zamiar ten się nie powiódł, jego armia została otoczona w okolicach Międzyboża i zmuszona do kapitulacji. Rakoczy zobowiązał wycofać swoich żołnierzy z Krakowa i Brześcia Kujawskiego, zapłacić 1,2 mln. złotych polskich odszkodowania oraz zerwać Sojusz ze Szwedami.
Rakoczemu pozwolono wrócić do kraju, jednak kilka dni później jego armia natknęła się na Tatarów, którzy nie uznali podpisanego układu. Doszło do walki, w której wojska Siedmiogrodzkie zostały rozbite i wzięte do tatarskiej niewoli.
Rakoczemu udało się zbiec i przedostać do Siedmiogrodu.
To tylko krótki wpis z kalendarium. Obejrzyj też: Traktat z Radnot – próba pierwszego rozbioru Polski