Do cennego odkrycia doszło ponad rok temu, ale dopiero teraz naukowcy oficjalnie podali opinii publicznej informację o fascynującym znalezisku grobowca sprzed niemal dwóch tysięcy lat.
Grobowiec książęcy odnaleziono w północnej części województwa mazowieckiego, aczkolwiek ze względów bezpieczeństwa tak drogocennego artefaktu, badacze nie ujawnili konkretnej lokalizacji obiektu. Ujawniono natomiast, iż podczas prac wykopaliskowych wydobyto między innymi złoty pierścień, pozłacane ostrogi czy ceramikę z epoki brązu. I to właśnie ze względu na wyposażenie grobu, uczeni skłaniają się ku hipotezie, że najprawdopodobniej był to grób książęcy.
Badania pochówku wydatowanego na przełom I i II stulecia naszej ery podjął się dr Andrzej Szela, pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, który zakomunikował, że:
„Odkryty przez nas grób jest najbogatszym pradziejowym pochówkiem odkrytym do tej pory na wschód od Wisły”.
Ponadto dr Szela podkreślił, że w grobowcu odkryto cztery rogi do picia z okuciami z brązu. Z czego dwa zwieńczone były w postaci byczych główek, co wedle naukowca stanowi ciekawy a zarazem absolutny unikat. Warto dodać, że w dawnych czasach mało kto mógł sobie pozwolić na taki element ekwipunku. Z reguły stać na to było osoby zamożniejsze. Być może w grobie spoczywał przywódca lokalnej społeczności.
Sama komora grobowa mierzy 4 na 2 metry. Archeolodzy odkryli, że grób mógł zostać zrabowany na przestrzeni stuleci, o czym świadczyć mają zmiany w ustawieniu poszczególnych przedmiotów oraz częściowo ich brak. Zwłaszcza tyczy się to ceramiki.
Stanowisko, na którym gdzie odkopano grób książęcy, było już znane badaczom wcześniej. Kilkadziesiąt lat wstecz w pobliżu odnaleziono podobne pochówki, które także wydatowano na ten sam okres. Ponowne i wzmożone prace archeologów na tym obszarze wynikają głównie z zagrożenia dla tego historycznego miejsca, którego sprawcą jest człowiek i jego działalność.
Prace badawcze pozwoliły obalić także pogląd, który w nauce przetrwał lata. Uważano, że teren północnej części województwa mazowieckiego w pierwszych wiekach naszej ery był całkowicie niezamieszkany. Odkrycia ostatniej dekady jednakże temu zaprzeczają. Wielohektarowe osady i cmentarzyska są tego niepodważalnym dowodem.
Dalsze badania są możliwe dzięki Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków oraz Instytutowi Historii UW wraz z Fundacją Wydziału Historycznego tejże uczelni.
Źródło: naukawpolsce.pap.pl
Fot. Zdjęcie poglądowe – Wikimedia Commons
Ewelina Kazienko