Nocą 15 na 16 lutego 1941 roku miał miejsce pierwszy zrzut cichociemnych na tereny okupowanej Polski
Pierwszy zrzut cichociemnych miał kryptonim „Adolphus”. Na pokładzie brytyjskiego dwusilnikowego samolotu Whitley znalazło się trzech polskich skoczków:
- kpt. Stanisław Krzymowski „Kostka”,
- por. Józef Zabielski „Żbik”,
- kurier polityczny Czesław Raczkowski „Włodek”.
Spadochroniarze zostali zrzuceni na Śląsku Cieszyńskim pod Skoczowem czyli na terenach włączonych do Rzeszy, według planów mieli zostać zrzuceni pod Włoszczową w Kieleckim. Pierwszy przerzut cichociemnych miał charakter eksperymentalny. Trasę uznano za zbyt niebezpieczną i wstrzymano loty na dziewięć miesięcy. W sumie do 26 grudnia 1944 roku zorganizowano 82 loty, podczas których zrzucono 316 cichociemnych.
Na grafice znak spadającego do walki orła, który 20 czerwca 1941 roku zatwierdził Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski jako znak Spadochronowy. Znak opracował grafik Marian Walentynowicz, znany polskim dzieciom autor rysunków do Koziołka Matołka.
