7 czerwca 1947 roku odbył się pokazowy proces Slavko Kvaternika

Tego dnia 1947 roku władze komunistycznej Jugosławii urządziły pokazowy proces generałowi Slavko Kvaternikowi

W 1947 roku w Jugosławii komunistyczne władze urządziły pokazowy proces Slavko Kvaternika. Slavko Kvaternik urodził się 25 września 1878 roku w Moravicy w chorwackiej części imperium Habs­burgów. U progu I wojny światowej ukończył Akade­mię Wojskową w Wiedniu, a samą wojnę spędził w stop­niu podpułkownika jako adiutant austro-węgierskiego marszałka polowego Svetozara Boroevicia von Bojna.

Został odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy za zasługi położone w czasie kampanii bałkań­skiej. Z końcem I wojny świato­wej i po utworzeniu Kró­lestwa Serbów, Chorwatów, Słoweńców wstąpił w szere­gi armii króle­stwa, gdzie został awansowany do stopnia pułkownika i nominowany na Szefa Sztabu królewskiej armii.

W grudniu 1918 roku, podczas usuwania wojsk węgier­skich z rejonu Medjumurje pełnił funkcję dowód­cy armii króle­stwa. Na emeryturę prze­szedł w 1921 roku w randze puł­kownika. W tym samym czasie związał się z Chor­wacką Par­tią Prawa, w której działał, aż do 1930 roku, kiedy to przeszedł do ruchu usta­szy. Po za­machu w Mar­sylii, został zatrzymany przez służby Jugosławii i przez rok internowa­ny na terenie Czarnogóry.

W 1939 roku, po utworzeniu autonomicznej Banowi­ny Chorwac­kiej po­wrócił do umacniania ruchu ustaszowskiego w Chorwa­cji. Cztery dni po wy­buchu wojny, 10 kwietnia 1941 roku proklamował w Radiu Zagrzeb powstanie Nie­zależnego Państwa Chorwackiego i stanowisko wicepre­miera, które piastował do powoła­nia nowego rządu.

W ustanowionym 14 kwietnia rządzie objął funk­cję mini­stra armii i zarazem funkcję Głównodowodzącego Chorwackich Sił Zbrojnych razem z nominacją na tytuł vojskovođi (wojewoda, tytuł ten był równoznaczny ze stopniem marszałka armii). Wraz objęciem funkcji marszałka (był jedyną osobą no­szącą ten tytuł) otrzymał nominację na najwyższy chor­wacki sto­pień wojskowy jakim był kril­nik (generał).

Za wierność ruchowi Ustašy i ogłoszenie nowego pań­stwa został 11 lutego 1942 roku, przez Pavelicia przyjęty na członka Kwatery Głównej jako jeden z Doglavni­ków (12 najwyższych rangą urzędników) i odznaczo­ny Orderem Wojskowym Żelaznej Koniczyny I klasy, z czym wiąza­ło się prawo do umieszczania przed nazwi­skiem tytułu Vitez (rycerz – do dzisiaj tytuł szlachecki otrzymują odznaczeni brytyjskim Krzyżem Wiktorii i mogą to zaznaczać przy nazwisku jako v.c.).

Za sprzeciw wobec wysła­nia ochot­niczych dywizji na niemiecki front, pod naciskiem Hitle­ra, Poglavnik wydał 4 stycznia 1943 roku dekret, którym odwołał Kvaternika ze wszystkich sprawo­wanych funk­cji. Z końcem woj­ny, w sierpniu 1945 roku podjął pró­bę przedarcia się do Au­strii. Został jednak zatrzymany przez wojska amery­kańskie w Bad Gastein i prze­kazany no­wemu, komuni­stycznemu rządowi Jugosławii.

7 czerwca 1947 roku na rozkaz mar­szałka Tity urządzono popisowy proces Slavko Kvaternika i rozstrzelano w Zagrzebiu 13 czerwca tego sa­mego roku.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*