Tego dnia 1614 roku w Jamestown, pierwszej stałej osadzie angielskiej w Ameryce Północnej odbył się ślub Pocahontas z Johnem Rolfe’em
W sercu niespokojnej Ameryki, gdzie kultury ścierały się w ogniu konfliktów, jedno wydarzenie miało na zawsze zmienić bieg historii. Pocahontas, córka wodza, stanęła na ślubnym kobiercu z Johnem Rolfe’em, angielskim plantatorem, w niezwykłej ceremonii, która miała stać się symbolem nadziei na pokój. Ślub Pocahontas z Johnem Rolfe’em to nie tylko osobista historia miłości, ale także polityczny gest, który wpłynął na losy wielu.
5 kwietnia 1614 roku, w Jamestown – pierwszej stałej osadzie angielskiej w Ameryce Północnej – doszło do niezwykłego wydarzenia. Młoda Indianka Pocahontas, córka wodza Powhatana, poślubiła Johna Rolfe’a, plantatora tytoniu. To małżeństwo miało ogromne znaczenie nie tylko w kontekście osobistym, ale także politycznym, gdyż stało się jednym z symboli prób połączenia różnych kultur.
Pocahontas, właściwie Matoaka, przyszła na świat około 1596 roku jako córka Powhatana, wodza federacji plemion Algonkinów w regionie Tsenacommacah (dzisiejsza Wirginia). Imię „Pocahontas” oznaczało „figlarną” lub „psotną”, co miało odzwierciedlać jej charakter. W wieku około 12 lat została porwana przez Anglików w wyniku działań wojennych. Została wzięta do niewoli, gdzie przyjęła imię Rebecca oraz została ochrzczona w wierzeniach chrześcijańskich. Przemiany te miały duży wpływ na późniejsze wydarzenia w jej życiu.
Spotkanie z Johnem Rolfe’em
W 1613 roku, podczas pobytu w osadzie Henricus, Pocahontas poznała Johna Rolfe’a, który po tragicznej śmierci żony osiedlił się w Wirginii. Rolfe, plantator tytoniu, zakochał się w Pocahontas i postanowił poślubić ją, wierząc, że małżeństwo to nie tylko przyczyni się do jej zbawienia, ale także przyniesie korzyści w kontekście zbliżenia kultur. W jednym z listów do gubernatora pisał:
Proszę o pozwolenie na poślubienie, zmotywowany nie niepohamowaną siłą cielesnego pożądania, ale dobrem całej plantacji, ku chwale naszego kraju i ku chwale Bożej. Dla własnego i dla jej, zwanej Pocahontas, zbawienia.
Dzięki jego zaangażowaniu w poprawę sytuacji, jego plan udało się zrealizować. Ich małżeństwo miało duże znaczenie dla dalszych relacji między kolonistami a rdzennymi mieszkańcami Ameryki.
Ślub Pocahontas z Johnem Rolfe’em i narodziny syna
5 kwietnia 1614 roku w Jamestown miała miejsce ceremonia ślubu Pocahontas i Johna Rolfe’a. Zaledwie kilka miesięcy później, w styczniu 1615 roku, para doczekała się syna, Tomasa Rolfe’a. Związek ten miał nieoczekiwany wpływ na stosunki między kolonistami a plemionami Powhatana. Małżeństwo przyczyniło się do zawarcia „Pokoju Pocahontas” – porozumienia, które zapewniło ośmioletnią względną stabilność i spokój w regionie. John Rolfe pisał w 1615 roku:
Od czasu ślubu prowadziliśmy przyjacielski handel i handel nie tylko z Powhatanem, ale także z jego poddanymi wokół nas.
To małżeństwo stało się więc także fundamentem dla bardziej pokojowych relacji w tym trudnym czasie.
Podróż do Anglii i śmierć Pocahontas
W 1616 roku małżonkowie wyruszyli do Anglii, gdzie Pocahontas stała się przykładem „cywilizowanego dzikusa”. Tam spotkała również Johna Smitha, który według wcześniejszych relacji miał zginąć w wyniku ataku rdzennych mieszkańców. Okazało się, że jednak przeżył i żył w Anglii.
Podczas pobytu w Londynie, Pocahontas była szeroko podziwiana, a jej historia wzbudzała duże zainteresowanie. Została zaproszona na dwór króla Jakuba I, wzięła także udział w przedstawieniu teatralnym. Niestety, po powrocie do Anglii Pocahontas, mimo ogromnego entuzjazmu, nie mogła cieszyć się długim życiem. W marcu 1617 roku, w drodze powrotnej do Wirginii, zachorowała. Zmarła w Gravesend w hrabstwie Kent w wieku około 21 lat. Choć przyczyna jej śmierci nie jest do końca znana, spekuluje się, że mogła to być zapaleniem płuc, ospą, gruźlicą lub nawet zatruciem. Pocahontas została pochowana w kościele św. Jerzego w Gravesend, jednak dokładne miejsce jej grobu pozostaje nieznane, ponieważ kościół został później zniszczony.
Postać Pocahontas z biegiem lat stała się symbolem możliwego współistnienia różnych kultur. Jej historia była przez lata obiektem licznych interpretacji, zarówno literackich, jak i filmowych. Wiele miejsc, pomników, a także produktów w Stanach Zjednoczonych nosi jej imię. Pocahontas stała się także postacią, która zyskała swoją legendę wśród potomków osób osiedlonych w Wirginii. Twierdzono, że była przodkinią wielu znanych osób, w tym pierwszej damy Edith Wilson, aktora Glenn’a Strange’a czy astronoma Percivala Lowella.
