Tego dnia 1617 roku zmarła Pocahontas, Indianka, która została inspiracją dla wielu książek i filmów
Pocahontas to postać historyczna, która żyła w XVII wieku. Jej historia stała się inspiracją do napisania kilku książek i powstania kilku filmów, w tym najbardziej znanej adaptacji z 1995 roku – Pocahontas Walta Disneya w serii księżniczek Disneya. Jaka była prawdziwa historia Pocahontas?
Pocahontas to postać, która stała się znana dzięki legendzie opowiadającej o jej przyjaźni z białym osadnikiem, Johnem Smithem, który przybył do Nowego Świata na początku XVII wieku. Była ona córką wodza plemienia Powhatan.
Plemię Powhatanów (Powatanów) było jednym z największych plemion w regionie, które obejmowało tereny dzisiejszych stanów Wirginia i Maryland. Władzę w plemieniu sprawował wódz Powatan, który miał wiele żon i dzieci. Pocahontas była jedną z córek Powatana, który był jednym z najważniejszych wodzów i rządzących w regionie. Był naczelnym wodzem Tsenacommacah, sojuszu około 30 grup mówiących po algonkińsku i drobnych wodzów w Tidewater.
Byli również znani jako Virginia Algonquians, ponieważ język Powatan jest językiem wschodnio-algonkińskim. Szacuje się, że we wschodniej Wirginii było około 14 000-21 000 Powatan w momencie, kiedy angielscy koloniści założyli Jamestown w 1607 roku.
Gdy osadnicy angielscy założyli kolonię Jamestown w Wirginii, Pocahontas miała około 10 lat. W legendzie opowiadającej o Pocahontas, John Smith został uwięziony przez plemię Powatan i miał zostać zamordowany, ale Pocahontas uratowała mu życie, rzucając się na niego i chroniąc go przed śmiercią. Później Pocahontas miała pomóc osadnikom angielskim w zdobyciu żywności i nawiązać przyjazne relacje z kolonistami.
Jednakże, historycy podają w wątpliwość prawdziwość tej legendy, a niektórzy uważają ją za romantyczną fikcję. Nie ma dowodów na to, że Pocahontas uratowała życie Johna Smitha, a sam Smith opisywał swoje relacje z nią w różny sposób w różnych okresach swojego życia. Niemniej, Pocahontas faktycznie miała kontakty z osadnikami angielskimi.
W 1613 roku została pojmana przez angielskich osadników. Chcieli oni ją wymienić na jeńców, których przetrzymywało plemię Powatan. W niewoli Pocahontas przeszła na chrześcijaństwo i została ochrzczona jako Rebekka.
W 1614 roku poślubiła Johna Rolfa (a nie, jak wskazuje legenda, Johna Smitha), osadnika angielskiego, z którym miała syna, Tomasza. Zmarła w 1617 roku podczas pobytu w Anglii, gdzie udała się z mężem i synem.
Pocahontas jest więc postacią historyczną, ale prawdziwość legendy opowiadającej o jej przyjaźni z Johnem Smithem jest kwestią dyskusyjną.
Pocahontas – skąd to imię?
Data urodzenia Pocahontas jest nam nieznana, ale niektórzy historycy szacują, że było to około 1596 roku. W A True Relation of Virginia z 1608 roku John Smith opisał spotkanie z nią wiosną 1608 roku, kiedy była „dziesięcioletnim dzieckiem”. W liście z 1616 roku opisał ją ponownie, ale tym razem jako „dziecko w wieku dwunastu lub trzynastu lat”.
Imię i pochodzenie jej matki są nieznane, ale prawdopodobnie miała niski status. Henry Spelman z Jamestown mieszkał wśród Powatan jako tłumacz i zauważył, że kiedy jedna z wielu żon naczelnego wodza urodziła, wróciła do miejsca swojego pochodzenia i była tam wspierana przez naczelnego wodza, dopóki nie znalazła innego męża. Niewiele wiadomo o matce Pocahontas i teoretyzowano, że zmarła przy porodzie.
Ludzie z rezerwatu Mattaponi są potomkami Powatan, a ich ustna tradycja twierdzi, że matka Pocahontas była pierwszą żoną Powatana i że Pocahontas została nazwana jej imieniem. Według kolonisty Williama Stracheya, „Pocahontas” był pseudonimem z dzieciństwa oznaczającym „mały”, „bezmyślny”. Niektórzy interpretują to znaczenie jako „zabawny”.
W swojej relacji Strachey opisał ją jako dziecko odwiedzające fort w Jamestown i bawiące się z młodymi chłopcami. Historyk William Stith twierdził, że „jej prawdziwe imię, jak się wydaje, pierwotnie brzmiało Matoax, które rdzenni Amerykanie starannie ukryli przed Anglikami i zmienili na Pocahontas, z zabobonnego strachu, aby nie mogli przez znajomość jej prawdziwego imienia wyrządzić jej krzywdy”. Według antropolog Helen C. Rountree, Pocahontas ujawniła kolonistom swoje tajne imię „dopiero po tym, jak przyjęła inne – chrzcielne – imię” – Rebekka.
Krótka historia Pocahontas, indiańskiej księżniczki
Według legendy w 1610 roku Pocahontas poślubiła wojownika Kocouma, brata wodza Potomaku (Patawomeke) Japazawsa, z którym miała mieszkać przez dwa lata. Jednak jego istnienie nie jest potwierdzone przez źródła historyczne.
Trzy lata później, w 1613 roku została wzięta jako zakładnik przez osadników pod wodzą kapitana Samuela Argalla z Jamestown. Zamierzano wykorzystać ją jako środek wymiany za skradzioną przez Indian broń, narzędzia i osadników schwytanych przez jej plemię. Chociaż zgodnie z tradycją Algonquian Pokahotas nie mogła być następcą swojego ojca jako przyszły „Weroance” (naczelny wódz), nadal była traktowana przez kolonistów jako „indiańska księżniczka”.
Podczas pobytu w angielskiej osadzie Henricus, nauczyła się angielskiego i nawróciła się na chrześcijaństwo. Kiedy jej ojciec Powatan nie uznał swojej córki za wystarczająco wartościową, by wymienić ją na skradzioną broń i narzędzia, ta wybrała życie z Anglikami.
Dzięki swojemu wyborowi pomogła zakończyć wieloletnią wojnę, którą jej plemię prowadziło z osadnikami. Podczas chrztu z rąk wielebnego Alexandra Whitakera przyjęła biblijne imię Rebekka.
Po chrzcie 5 kwietnia 1614 roku wyszła za mąż za Johna Rolfe’a, związanego z plantacją tytoniu w Wirginii. Od tego czasu znana jest jako Rebekka Rolfe. Pocahontas i John Rolfe mieszkali przez dwa lata na plantacji Rolfe’a, Varina Farms nad rzeką James.
Ich małżeństwo nie doprowadziło do wymiany więźniów, ale zapewniło spokojniejszy klimat i dobre stosunki handlowe między osadnikami a plemieniem Pocahontas przez wiele lat. W 1616 roku Pocahontas, wraz z jedenastoma innymi Indianami, została zaproszona przez kolonialnych finansistów do Anglii i spotkała się z królem Jakubem I i jego dworem.
Jako egzotyczny „oswojony dzikus” z odnoszącej sukcesy kolonii, Pocahontas stała się szanowanym i mile widzianym gościem w angielskich kręgach wyższych sfer. Tak zwana „indiańska księżniczka” stała się pierwszą gwiazdą Nowego Świata.
Doprowadziło to do wzrostu inwestycji w koloniach w Wirginii.
Para planowała powrót do Wirginii, ale już na początku podróży po Tamizie Pocahontas zachorowała. Została sprowadzona na brzeg i zmarła kilka dni później. Przyczyna nie jest do końca pewna – gruźlica, zapalenie płuc lub ospa.
Pocahontas została pochowana w Gravesend na północy hrabstwa Kent (Anglia). Jej jedynym dzieckiem był Tomasz Rolfe, urodzony w Varina Farms.
Zajrzyj do powiązanych wpisów w kalendarium:
- 15 września 1620 roku z Plymouth w Anglii wypłynął statek Mayflower
- 22 marca 1622 roku miała miejsce masakra w Jamestown
Spuścizna indiańskiej księżniczki
Tylko jeden portret Pocahontas został wykonany za jej życia. Sto lat później artysta wykonał jej kolejny portret, oparty na oryginale. Na tym jednak jest znacznie jaśniejsza w kolorze skóry.
Po jej śmierci, opowieści o uratowaniu Smitha stały się znane dzięki opublikowanym przez niego książkom:
- New England Trials (1622),
- The Generall Historie (1624).
Spowodowało to romantyzację jej biografii. Później napisano o niej wiele książek, a wydarzenia z jej życia stały się tematem powieści i w końcu, filmów. W 1907 roku została pierwszą rdzenną Amerykanką, która pojawiła się na amerykańskim znaczku pocztowym. Walt Disney Studios nakręciło o niej kreskówkę: Pocahontas (1995). W 2005 roku jej historia posłużyła jako inspiracja do filmu Nowy świat, w którym zagrała ją Q’Orianka Kilcher.
