Tego dnia 43 roku p.n.e. zawarto II triumwirat, będący wspólnym porozumieniem pomiędzy Oktawianem Augustem, Markiem Antoniuszem i Markiem Lepidusem
By zrozumieć, dlaczego zawarto II triumwirat, należy cofnąć się o rok od tych wydarzeń. 15 marca 44 p.n.e. doszło wtedy do epokowego wydarzenia. W trakcie id marcowych doszło do zabójstwa Gajusza Juliusza Cezara przez spiskowców – Marka Brutusa i Gajusza Kasjusza. Chcieli oni wprowadzić nowe porządki przez przejęcie władzy. Nie wiedzieli jednak o tym, iż Cezar na mocy testamentu namaścił na swojego następcę Oktawiana, którego zresztą adoptował.
Ich plany zostały storpedowane przez Marka Antoniusza, który nie tylko je zablokował, lecz także zmusił obu jegomości do opuszczenia Rzymu. Antoniusz nie robił tego w dobrej wierze, chciał sam objąć rządy po Cezarze i przy okazji przejąć ogromny majątek. Natrafił jednak na przeszkodę w postaci Oktawiusza, nowego cesarza Rzymu.
Gajusz Juliusz Cezar Oktawianus
Młody władca swoje rządy rozpoczął od wypłacenia ludowi rzymskiemu sum zapisanych w gajuszowym testamencie. Następnie przyjął imię Gajusz Juliusz Cezar Oktawianus. Pomiędzy Markiem Antoniuszem a Oktawianem rozgorzała krwawa walka o władzę. Oktawian w swoich wysiłkach uzyskał wsparcie Senatu, co gwarantowało mu przewagę tak militarną, jak i finansową. Mógł także liczyć na wsparcie wybitnego rzymskiego mówcy Cycerona, który wygłosił przeciw Markowi Antoniuszowi 14 przemówień zwanych Filipikami.
Zajrzyj też tu:
Ostatecznie Antoniusza uznano w Rzymie za persona non grata.
Pomiędzy wojskami Oktawiana a Marka Antoniusza doszło do bitwy pod Mutiną, w której Antoniusz odniósł druzgocącą klęskę. Oktawian zwrócił się do Senatu, by ten ogłosił go konsulem. Senatorowie odrzucili jego prośbę, mając nadzieję, że w sukurs przyjdą im wojska Brutusa i Kasjusza. Oktawian nie zamierzał czekać na ewentualne starcie i na czele armii zajął Rzym, po czym ogłosił się konsulem.
II triumwirat
Podjął również kroki do tego, by unormować swoje stosunki z Markiem Antoniuszem. W tym celu spotkał się z nim oraz Markiem Lepidusem pod Bononią 26 listopada 43 roku p.n.e. Zawarli między sobą porozumienie, w wyniku którego określili się triumwirami, dzieląc się jednocześnie władzą w Imperium Rzymskim.
Triumwirowie na początku panowania wydali listy proskrypcyjne, obejmujące 300 senatorów (wśród których znalazł się Cyceron) i 2 000 ekwitów. Chcąc zachęcić ludność Rzymu do wydania poszukiwanych, obiecali nagrody dla tych, którzy wskażą informacje potrzebne do aresztowania.
W roku 42 p.n.e. Oktawian, Marek Antoniusz i Marek Lepidus udali się do Macedonii, by ostatecznie rozprawić się z Brutusem i Kasjuszem. Do spotkania obu armii doszło pod Filippi, gdzie triumwirowie odnieśli ostateczne zwycięstwo. Brutus i Kasjusz w obliczu klęski popełnili samobójstwo.
Po zwycięstwie triumwirowie podzielili między siebie Imperium Rzymskie na strefy wpływów. Oktawian uzyskał zachodnie prowincje wraz z Rzymem, Marek Antoniusz wschodnie, Markowi Lepidusowi przypadła zaś Afryka.
