Tego dnia 1913 roku w Kwilczu urodził się ppłk. Łukasz Ciepliński „Pług”
Łukasz Ciepliński „Pług”, żołnierz Organizacji Orła Białego, ZWZ-AK oraz NIE i DSZ, prezes IV Komendy Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Łukasz Ciepliński ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w stopniu podporucznika i jako żołnierz zawodowy pozostał w Wojsku Polskim.
Od 1936 r. służył w 62. Pułku Piechoty w Bydgoszczy. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., jako dowódca kompanii przeciwpancernej w 62. Pułku Piechoty. Wyróżnił się znacznie w Bitwie nad Bzurą, za co został odznaczony przez gen. Tadeusza Kutrzebę Orderem Virtuti Militari V klasy oraz awansowany do stopnia porucznika. Brał udział w obronie stolicy. Podczas okupacji był zaangażowany w działalność konspiracyjną.
Od 1941 do 1945 r. był komendantem Inspektoratu Rejonowego ZWZ–AK Rzeszów. W 1945 r. związał się ze Zrzeszeniem Wolność i Niezawisłość, będącym jedną z głównych organizacji zwalczających komunistów w Polsce. W 1947 r. został prezesem IV Zarządu Głównego WiN. Przeprowadza się do Zabrza, gdzie zamieszkał wraz żoną Jadwigą. W 1947 r. Cieplińskim urodził się syn Andrzej. 28 listopada 1947 r. został aresztowany przez UB w Katowicach.
W niektórych okresach śledztwa Ciepliński był torturowany tak okrutnie, że na przesłuchanie wnoszono go na kocu. W następstwie bicia ogłuchł na jedno ucho. Śledztwo trwało aż 3 lata i było prowadzone pod bezpośrednim nadzorem NKWD. 14 X 1950 r. sąd skazał Cieplińskiego „na pięciokrotną karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na zawsze oraz przepadek całego mienia”. Wyrok na Cieplińskim wykonano 1 III 1951 r. pozbawiając go życia strzałem w tył głowy.
Do dziś nie odnaleziono ciała, posiada on jedynie symboliczny grób. Po Łukaszu Cieplińskim pozostało niewiele pamiątek. Do najbardziej wzruszających należą grypsy więzienne, listy do rodziny pisane w tajemnicy przed władzami więziennymi.
