Agnieszka Holland powraca z kolejnym autorskim projektem, który łączy historię, filozofię i emocjonalną głębię. Film „Franz Kafka” to portret jednego z najbardziej zagadkowych pisarzy XX wieku – człowieka, który w świecie absurdalnych struktur biurokracji i nieustannego lęku o sens życia odnalazł język, dzięki któremu zdefiniował nowoczesność.
Premiera: 5 września 2025 (światowa), 24 października 2025 (Polska)
Reżyseria: Agnieszka Holland
Scenariusz: Agnieszka Holland
W rolach głównych: Idan Weiss, Peter Kurth, Jenovéfa Boková, Sebastian Schwarz, Sandra Korzeniak
Kraj produkcji: Polska/Niemcy/Czechy
W centrum historii znajduje się Franz Kafka – młody urzędnik z Pragi, który próbuje pogodzić wymagania życia codziennego z nieustającym niepokojem wewnętrznym. Otoczony papierami i regułami, żyje w świecie przypominającym dzisiejsze realia korporacyjne, w których jednostka staje się trybikiem w wielkiej machinie. Kafka (w tej roli Idan Weiss) jest człowiekiem rozdwojonym – wrażliwym artystą i jednocześnie synem surowego, dominującego ojca (Peter Kurth jako Hermann Kafka).
Film Franz Kafka pokazuje nie tylko pisarza, ale też człowieka – wegetarianina z przekonania, intelektualistę o delikatnej psychice, człowieka nękanego przez choroby, poczucie winy i samotność. Holland układa z fragmentów jego życia mozaikę, w której codzienność miesza się z metaforą, a biografia przechodzi w filozoficzną przypowieść o kondycji współczesnego człowieka.
Reżyseria i styl filmu „Franz Kafka”
Agnieszka Holland, znana z takich filmów jak Obywatel Jones, W ciemności czy Zielona granica, ponownie łączy realizm z wizualną poetyką. W filmie „Franz Kafka” reżyserka nie tworzy klasycznej biografii, lecz portret duchowy – opowieść o człowieku, który patrzył na świat z przerażeniem i zachwytem jednocześnie.
W wywiadach Holland podkreślała, że chciała pokazać Kafkę jako postać współczesną: kogoś, kto nie pasował do epoki, ale którego lęki i dylematy są dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Reżyserka zestawia sceny z życia Kafki z symbolicznymi obrazami przypominającymi jego literackie wizje – biurokratyczne labirynty, surrealistyczne sny i poczucie bycia osaczonym przez system.
Obsada filmu
W główną rolę wcielił się Idan Weiss, tworząc kreację subtelną i przejmującą. W roli ojca, Hermannna Kafki, występuje Peter Kurth, znany z filmu Berlin Alexanderplatz. Towarzyszą im:
- Jenovéfa Boková jako Milena Jesenská – dziennikarka i kochanka Kafki,
- Sandra Korzeniak jako matka, Julie Kafka,
- Katharina Stark jako ukochana siostra Ottla,
- Sebastian Schwarz jako Max Brod, wierny przyjaciel i wydawca,
- Carol Schuler jako Felice Bauer,
- oraz Ivan Trojan, Gesa Schermuly, Aaron Friesz, Stanislav Majer, Emma Smetana i Josef Trojan w rolach drugoplanowych.
Tak zbudowana obsada tworzy wielowymiarowy świat emocji – pełen napięcia, czułości i ironii.
Produkcja filmu „Franz Kafka”
Zdjęcia do filmu trwały ponad 40 dni w kwietniu i maju 2024 roku. Realizowano je głównie w Pradze i Berlinie, ale ekipa filmowa odwiedziła również Nauen, Terezín, Hýskov i Vyžlovkę. Lokacje oddają atmosferę przełomu wieków, zderzenie praskiej codzienności z klaustrofobicznym klimatem imperium biurokracji.
Za stronę wizualną odpowiadają twórcy, którzy współpracowali z Holland przy Zielonej granicy – stawiają na naturalne światło, surowe wnętrza i delikatne kontrasty między rzeczywistością a światem wyobraźni pisarza.
Odbiór i znaczenie
Franz Kafka został ogłoszony oficjalnym polskim kandydatem do Oscara w kategorii najlepszego filmu międzynarodowego. Produkcja zdobyła uznanie zarówno krytyków, jak i publiczności festiwalowej – chwalona jest za odwagę w podejściu do biografii, głębię psychologiczną i wizualną spójność.
Recenzenci zwracają uwagę, że Holland nie mitologizuje pisarza, lecz pokazuje jego słabości, niepokoje i obsesje. Film staje się przez to nie tylko opowieścią o jednym z najważniejszych autorów XX wieku, ale też o każdym z nas – zagubionym w labiryncie nowoczesności.
To nie jest biografia dla miłośników klasycznych życiorysów. Film „Franz Kafka” to podróż w głąb ludzkiego umysłu – pełnego sprzeczności, pragnień i lęków. Holland pokazuje, że Kafka nie był odległym symbolem, lecz kimś bliskim współczesnemu widzowi: introwertykiem, perfekcjonistą, człowiekiem próbującym odnaleźć sens w świecie pozbawionym logiki.
