pierwsze znane rzymskie drewniane dildo

To nie amulet, a pierwsze znane rzymskie drewniane dildo. Nowa analiza badaczy

Badacze przebadali na nowo znalezisko odkryte w zeszłym stuleciu. To prawdopodobnie pierwsze znane rzymskie drewniane dildo

Znaleziony w latach 90. ubiegłego wieku przedmiot w kształcie męskiego przyrodzenia uważano do tej pory za amulet lub tłuczek. Nowe badania sugerują, że to zabawka erotyczna, a jeśli tak, jest to pierwsze znane rzymskie drewniane dildo.

Fallusy u starożytnych Rzymian

Dwu- i trójwymiarowe przedstawienia fallusów były wszechobecne w świecie rzymskim – można je dostrzec w mozaikach i freskach lub na naczyniach ceramicznych, nacięte na ścianach i innych powierzchniach i renderowane w reliefie. Większość udokumentowanych archeologicznie przykładów fallusów jest wykonana z metalu, kamienia lub kości, czasami ceramiki. Odkryto je zarówno w budynkach publicznych, jak i prywatnych. W przenośnej formie fallusy są najliczniejsze i najbardziej różnorodne.

Brytyjskie przykłady fallusów obejmują zdobioną rękojeść noża  lub końcówki wisiorków z pięściami i fallusami znane w całym świecie rzymskim (np. w Wielkiej Brytanii pięć takich wisiorków znaleziono w pochówku niemowlęcia w Catterick, North Yorkshire). Mogą one również stanowić część szerszej praktyki wytwarzania wotów w postaci części ciała.

Małe, przenośne bezcielesne fallusy, z jądrami lub bez, są najczęściej spotykane jako wisiorki, prawdopodobnie przeznaczone do pełnienia funkcji apotropaicznej. Zazwyczaj takie wisiorki były odlewane w metalu lub rzeźbione z kości. Natomiast większe (tzn. – nieminiaturowe) bezcielesne fallusy są rzadkie, zwykle wykonane z kamienia lub metalu.

Pierwsze znane rzymskie drewniane dildo – fallus z Vindolanda

Fallusa w rowie w Vindolanda o długości 16 cm znaleziono w 1992 roku. Podejrzewano, że mógł być używany na wiele sposobów, w tym jako tłuczek lub amulet szczęścia, aby „odeprzeć zło”.

Jednak nowsza analiza wykorzystująca skany 3D obiektu ujawniła, że oba końce były zużyte gładko w porównaniu z resztą kawałka, co wskazuje, że był wielokrotnie dotykany w czasie, jak podano w badaniu opublikowanym 20 lutego w czasopiśmie Antiquity.

Obiekt jest prawdopodobnie „pierwszym znanym przykładem niezminiaturyzowanego, bezcielesnego fallusa wykonanego z drewna w świecie rzymskim” i był jednym z wielu przedmiotów w rowie z II wieku naszej ery, w tym butów i akcesoriów do sukienek, małych narzędzi i odpadów rzemieślniczych, takich jak skrawki skóry i obrobione poroża.

TUTAJ możesz zobaczyć model 3D fallusa z Vindolanda

Przez lata archeolodzy sugerowali szereg możliwych celów wykorzystywania tego przedmiotu. Twierdzili, że mógł być używany jako narzędzie do cerowania lub jako tłuczek do mielenia składników podczas gotowania lub wykonywania zabiegów medycznych lub mógł być przymocowany do posągu, którego „przechodnie dotykaliby na szczęście lub aby wchłonąć ochronę przed nieszczęściem”.

Rozmiar fallusa i fakt, że został wyrzeźbiony z drewna, rodzi szereg pytań dotyczących jego zastosowania w starożytności. Nie możemy być pewni jego przeznaczenia, w przeciwieństwie do większości innych obiektów fallicznych, które symbolicznie wykorzystują ten kształt do wyraźnej funkcji, takiej jak amulet szczęścia. (…) Wiemy, że starożytni Rzymianie i Grecy używali narzędzi seksualnych – ten przedmiot z Vindolandy może być przykładem jednego z nich.

– powiedział w oświadczeniu Robert Collins, starszy wykładowca na wydziale archeologii na Uniwersytecie w Newcastle w Anglii.

Obecnie fallus określony już wielokrotnie jako pierwsze znane rzymskie drewniane dildo, jest wystawiony w Muzeum Vindolanda.


Źródło: Touch wood: luck, protection, power or pleasure? A wooden phallus from Vindolanda Roman fort, Cambridge University Press [dostęp: 20.02.2023].

Comments are closed.