Rekonstrukcja szarży pod Wólką Węglową

19 września 1939 roku miała miejsce szarża pod Wólką Węglową

Tego dnia 1939 roku miała miejsce szarża pod Wólką Węglową

Szarża pod Wólką Węglową w trakcie kampanii wrześniowej to ostatnia szarża jazdy polskiej w kampanii wrześniowej. Zakończyła się powodzeniem Polaków i przebiciem pułków do Warszawy.

Podczas bitwy nad Bzurą większość sił polskich została okrążona i rozbita. Część polskich oddziałów wyrwała się jednak z okrążenia i w nocy z 14 na 15 września przekroczyły Bzurę pod Brochowem, przechodząc do Puszczy Kampinoskiej.

18 września Polacy zdobyli miejscowości Pociecha i Sieraków, a dzień później dotarli do Lasek, które były silnie obsadzone przez Niemców. Polacy zrezygnowali z dalszego natarcia obeszli Laski od północy i podążali dalej na Warszawę.

Żołnierze 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich pułkownika Edwarda Godlewskiego z Podolskiej Brygady Kawalerii oraz niewielka część 9. Pułku Ułanów Małopolskich natknęli się w Dąbrowie Leśnej koło Wólki Węglowej na oddziały niemieckie.

Pułkownik Godlewski dał znak do szarży, którą poprowadził dowódca 3. szwadronu 14. Pułku, porucznik Marian Walicki. Zaskoczenie Niemców podczas odpoczynku oraz odwaga polskich kawalerzystów doprowadziły do przełamania pozycji nieprzyjaciela.

Niestety, na skraju wsi Mościska ustawione były czołgi oraz gniazdo niemieckich karabinów maszynowych, które zadały atakującym ciężkie straty. W wyniku szarzy śmierć poniosło 105 kawalerzystów, w tym porucznik Walicki. 100 zostało rannych.

Straty niemieckie to 52 zabitych i 70 rannych.

Mimo dużych start, natarcie powiodło się i oba pułki przebiły się do Warszawy. Szarża pod Wólką Węglową była ostatnią szarżą w dziejach jazdy polskiej wykonana z udziałem całego pułku kawalerii.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*