Tego dnia 1600 roku został spalony na stosie Giordano Bruno
Giordano Bruno urodził się w katolickiej rodzinie, w 1565 r. wstąpił do dominikanów, a w 1572 r. przyjął święcenia kapłańskie. W lutym 1576 r. został oskarżony o herezję (akt oskarżenia przeciwko niemu zawierał blisko 130 punktów) i ekskomunikowany przez inkwizycję rzymską. W 1592 r. został dostarczony przez przyjaciół do Trybunału Inkwizycyjnego. Podczas przesłuchania zarzucono mu m.in., że
mówił, że jest wielkim bluźnierstwem ze strony katolików twierdzić, jakoby chleb przemieniał się w ciało; że jest nieprzyjacielem mszy św., że nie podoba mu się żadna religia, że Chrystus był nieszczęśnikiem i że czynił nieszczęsne dzieła, oczarowując ludy, (…) że Bóg stwarza ciągle nowe światy, że Chrystus czynił pozorne cuda i że był magiem, podobnie jak apostołowie; że Jezus umierał bardzo niechętnie i gdyby mógł, to uciekłby z miejsca kaźni; że nie ma kary za grzechy, (…) Okazał chęć stworzenia nowej sekty pod egidą nowej filozofii; powiedział, że Dziewica nie mogła porodzić, i że nasza wiara katolicka jest pełna bluźnierstw obrażających Boży majestat; że trzeba zabronić wstępowania do zakonów, ponieważ zanieczyszczają świat, oraz że (…) Chrystus jest niegodnym psem, że nie ma piekła i nikt nie jest skazany na karę wieczną, ale że w swoim czasie każdy się zbawi (…) że jeśli będzie zmuszony wrócić do zakonu dominikańskiego, wysadzi w powietrze klasztor, w którym każą mu przebywać, a potem chce jak najszybciej wrócić do Niemiec czy Anglii, do heretyków, aby żyć tam w wolności i na swój sposób.
15 lutego 1599 r. został wezwany do wyrzeczenia się tez, jednak odmówił. W tej sytuacji Trybunał skazał go na śmierć i zakazał posiadania jego dzieł.
