Ludzie od zawsze czcili kamienie i posługiwali się nimi jako narzędziami duchowej działalności. Były one skupiskami energii przeznaczone do obrony własnej lub też obrony zmarłych. Kamienie obdarzone sakralnymi właściwościami dzięki swej formie lub historii były zarazem przedmiotem czci, jak i użytku. Ich istotą we wszystkich okresach pozostawał absolutny sposób istnienia, przekraczający kruchość ludzkiego bytu.
Od wieków budziły zainteresowanie, ale przede wszystkim szacunek. Niektóre – do dziś nie wiadomo dokładnie dlaczego -uznawane były za szatańskie, inne – za święte. Wiele z nich do dziś strzeże zakopanych ongiś skarbów. Największe głazy często były źródłem określonych wierzeń i miejscem kultu. Wiele analogii można tu spotkać w pierwotnej religii Celtów. Istniejące w niej silne związki z naturą bywają żywe do dziś.
