Największy z rodu Polaków

Największy z rodu Polaków |Recenzja

Adam Bujak, Jolanta Sosnowska, Największy z rodu Polaków

Oddany Bogu i człowiekowi – tak w naszej pamięci zapisał się Jan Paweł II. Papież Polak z „dalekiego kraju” swoim życiem i pontyfikatem uczył nas godnego życia. Największy z rodu Polaków to książka, która ukazuje nam wielkość papieża osnutą wstęgą pokory i służby.

2 kwietnia 2025 roku minęła dwudziesta rocznica śmierci papieża Jana Pawła II. Do dziś przed oczami, jakby to było wczoraj, mam obrazy tamtych chwil. Choć miałam wtedy kilkanaście lat, jestem z tego pokolenia, które Ojca Świętego pamięta i było poniekąd świadkiem Jego pontyfikatu.

To właśnie Karol Wojtyła – wadowita, którego życie było naznaczone cierpieniem, żyjąc w ufności dla Boga, dał światu cenną lekcję wartości życia i rozumienia miłości. Swoim pontyfikatem pokazał istotną rolę Kościoła powszechnego w codziennym trwaniu społeczeństw w różnych krajach i warunkach egzystencji.

O Autorach

Adam Bujak jest wybitnym fotografem, który poświęcił swoją pracę na fotografowanie papieża Jana Pawła II. Towarzyszył mu w licznych pielgrzymkach, rejestrując aparatem Jego ewangelizację. Jest autorem ponad stu albumów fotograficznych. Współpracuje od 1996 roku z krakowskim wydawnictwem Biały Kruk. Odznaczony niejednokrotnie za swoją działalność artystyczną. W 2017 roku otrzymał Order Orła Białego.

Jolanta Sosnowska jest absolwentką Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, zaś obecnie jest wiceprezesem Wydawnictwa Biały Kruk. Wielokrotnie wyróżniana za działalność pisarską, ma na swoim koncie kilkadziesiąt publikacji. Do ważniejszych należą: czterotomowa biografia Jana Pawła II pt. Hetman Chrystusa, a także Benedykta XVI Tajemnica opuszczenia Łodzi Piotrowej.

Ponadto autorka wydała takie pozycje książkowe jak: Prawy i sprawiedliwy. Życie i męczeństwo błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki, Ars. Dzieje życia św. Jana Marii Vianneya czy Apostołowie Bożego Miłosierdzia.

Struktura książki Największy z rodu Polaków

Recenzowana praca rozpoczyna się wstępem, w którym autorka podkreśla znaczenie moralne i duchowe dziedzictwa Jana Pawła II do budowania świata opartego na prawdzie. Podkreśla ważną rolę papieża, który wywarł ogromny wpływ na świat. Następcy świętego Piotra, który jak Chrystus głosił dobrą nowinę, przykazanie miłości i upominał się o prawa tych, którym system i inni próbowali odebrać wolność i godność.

Książka składa się z dwudziestu jeden rozdziałów. Każdy z nich jest poświęcony konkretnym okresom w życiu Karola Wojtyły. Począwszy od rodzinnego domu i wadowickiej fary, przez seminarium i studia, skąd przyszły papież wyniósł gorliwą wiarę i zamiłowanie do kultury. Do tego, co wznosi człowieka ku górze i sprzyja jego rozwojowi. A zarazem, co przybliża do Boga.

Ukazana została także gorliwa postawa Wojtyły jako metropolity krakowskiego. Dla przykładu przywołać można spór o postawienie kościoła w Nowej Hucie (obecnie dzielnica Krakowa), która w zamyśle komunistycznej władzy miała być nowoczesnym miastem bez Boga. Kościół – Arka Pana – został konsekrowany w 1977 roku.

W życiu Jana Pawła II ważną rolę odegrał Prymas Kard. Stefan Wyszyński, którego niezłomność o Kościół i sprawy polskie wywarły wpływ na młodym wówczas biskupie. Jan Paweł II po 1978 roku pomimo swej roli i licznych pielgrzymek po globie ziemskim, podkreślał swoje korzenie i historię narodu, z którego wywodził się. Los Polaków nigdy nie był mu obojętny, nawet z apartamentów watykańskich.

Recenzowana książka przybliża czytelnikom również jak wyglądała codzienność naszego papieża. Pielgrzymi, audiencje, synody, spotkania na Anioł Pański – to część obowiązków sterownika łodzi piotrowej, który pokazywał swoją postawą Evangelium Vitae. Zaś jego cierpienie naznaczone przez zamach i choroby nabrały wymiaru sensu w rozumieniu niesienia ludzkiego krzyża na ostatecznej drodze do zbawienia.

Ocena

Największy z rodu Polaków – myślę, iż Jan Paweł II zasługuje na to miano. Szanowali go chrześcijanie, szanowali przedstawiciele innych wyznań i poglądów. Kochali go Polacy, moje pokolenie to jeszcze pamięta. Słusznie zgadzam się z autorką, iż naszym obowiązkiem jest pielęgnowanie pamięci i religijno-naukowej spuścizny po Janie Pawle II.

Dzięki Niemu świat stawał się lepszy. Mam osobiste wrażenie, że po śmierci tego wielkiego Polaka, pękła jakaś niewidzialna bariera, którą zbudował krocząc drogą Boga i miłości do bliźniego. Stopniowo wylało się zło, panoszy się i dziś. Pytani czy rzeczywiście umiemy na nie odpowiadać dobrem? Czy stać nas na więcej być, a mniej mieć?

Na pewno książka składania do refleksji, zawiera sporo cytatów Ojca Świętego. Ponadto pięknie została udekorowana archiwalnymi fotografiami Adama Bujaka. Biały Kruk ponownie wydał estetycznie dobrą książkę. Okładka została przemyślana i przyciąga wzrok, jest adekwatna do podejmowanej tematyki.

Książkę oceniam wysoko, choć małym niedociągnięciem jest fakt, iż niektóre zdania rozpoczynają się od „Że…”. A tak jak wiemy z lekcji języka polskiego nie powinno być. Oczywiście nie umniejsza to przesłaniu książki.

Polecam serdecznie!


Wydawnictwo Biały Kruk
Ocena recenzenta: 6/6
Ewelina Kazienko

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Biały Kruk. Tekst jest subiektywną oceną autora, redakcja nie identyfikuje się z opiniami w nim zawartymi.

Comments are closed.