P. Solecki, Saladyn Wielki. Pogromca krzyżowców i wódz islamu.
Blask historii, tak można powiedzieć o Saladynie Wielkim, który zapisał się w pamięci jako jeden z potężniejszych władców średniowiecznego świata. Pan Egiptu, Syrii i zmora krzyżowców, którym odebrał im Jerozolimę. Czy nieprzeciętna charyzma a może los szczęścia zawiódł go na sam szczyt? Odpowiedzi spróbujmy poszukać w pierwszej polskiej biografii Saladyna autorstwa Piotra Soleckiego.
Omawiana pozycja ukazała się ostatnio nakładem wydawnictwa Replika, a jej Autor wziął pod lupę życiorys i osiągnięcia Salaha ad-Din Jusufa Ibn Ajjub’a, znanego wśród Europejczyków pod imieniem sławnego Saladyna. Któż mógł przypuszczać, że potomek jednego z kurdyjskich rodów zapisze się na kartach historii jako jeden z najsłynniejszych panujących? Człowiek, który chciał zjednoczyć świat muzułmański obrał także za swój cel walkę z łacinnikami.
Wizerunek Saladyna zmieniał się na przestrzeni lat w opisach lokalnych islamskich kronikarzy, którzy z jednej strony widzieli w nim dobrego polityka i wojownika odznaczającego się sprytem, stojącego na straży sprawiedliwości, a niekiedy sułtana budzącego postrach nie tylko u krzyżowców, ale i wewnętrznych wrogów jego państwa. Z kolei całkowicie negatywny wizerunek przypisywali mu kronikarze europejscy, co koniec końców jest zrozumiałe. Jeden z nich u progu kariery Saladyna relacjonował:
„Patron prostytutek, którego potęga była w miskach gulaszu, jego kampanie w tawernach, jego studia przy grze w kości i czosnku, nagle powędrował na wyżyny, zasiadł między książętami, a mieni się nawet większym, rządzi na tronie Egiptu (…)” (Por. P. Solecki, Saladyn Wielki…, s. 55)
Pewne jest jedno, Saladyn to postać nietuzinkowa wzbudzająca fascynację wśród pokoleń zarówno swoich czasów, jak i współczesnych badaczy. Dla jednych był wybitnym sułtanem oraz wojownikiem. Dla innych okrutnym władcą, który wzbudzał strach.
Recenzowana książka niewątpliwie została dopracowana tak, aby spojrzeć na głównego bohatera także przez pryzmat jego najbliższego otoczenia, ówczesnych wydarzeń historycznych, zwłaszcza jego roli w zjednoczeniu Egiptu i Syrii, a także w dobie krucjat krzyżowych. Książka dzieli się nie bagatela na 22 rozdziały, na końcu Autor umieścił pomocne kalendarium z życia sułtana. Dodatkowym atutem i ubarwieniem są zamieszczone kolorowe ilustracje w poszczególnych działach, jak i sama okładka przyciągająca wzrok.
Brawa dla Soleckiego, że spojrzał na Saladyna okiem wnikliwego detektywa, docierając do różnych źródeł historycznych, głównie kronik, jak i bogatej literaturze zagranicznej i polskiej odnoszącej się do okresu, w którym żył i działał Saladyn. Czy można się czegoś doczepić? Mnie początkowo trochę drażnił „suchy” styl, stąd odniosłam wrażenie, iż zapowiada się typowa faktograficzna biografia. Jednak nie trzeba mieć bujnego stylu pisania, aby wyrazić zaciekawienie wybitnymi postaciami historycznymi. Autorowi poprzez opisy relacji świadków tamtych czasów udało się uczynić biografię interesującą lekturą.
Wydawnictwo: Replika
Ocena: 5.5/6
Ewelina Kazienko
