Historia w zasięgu ręki!
Tego dnia 1805 roku powstało Liceum Krzemienieckie na Wołyniu Liceum Krzemienieckie to polska szkoła istniejąca w latach 1805-1831 w Krzemieńcu, na Wołyniu. Jej założycielem był Tadeusz Czacki, a jej pierwszym dyrektorem został Józef Czech. Pełniła nie tylko rolę oświatową, ale także i kulturalną. Do 1819 roku funkcjonowała pod nazwa Gimnazjum […]
E. Łysiak „Kresowa Opowieść, Anna, Tom IV”. Opowieść zawarta w Tomie IV jest uwieńczeniem wątków z całej serii. Poznajemy tu losy i portret Ukraińców, zarówno z niezręcznej oraz wstydliwej strony, jak i dobrej. Wnioski same podpowiaadają, że każdy naród ma w swej historii fakty haniebne, lecz powinno się dążyć do […]
15 lutego 1951 roku doszło do ostatniej po zakończeniu II Wojny Światowej korekty granicy między Polską Republiką Ludową a Związkiem Radzieckim. Przedstawiano ową umowę cesji wzajemnej jako równoprawną (gdyż obie strony przekazywały sobie terytorium o powierzchni 480 km2), choć przynajmniej na pierwszy rzut oka był to typowy dla powojennych stosunków […]
A. Hlebowicz, „Podróż na Wschód”. Pamiątki po zamordowanych Polakach oraz innych narodowościach stanowią ważny element kultury krajobrazu Wschodu, a cmenatrze ze szczątkami są obiektem obdarzanym wręcz religijnym szacunkiem. Do niedawna – podczas trwania komunizmu – nie wolno było o nich mówić i pisać. Współcześnie należy dołożyć starań, by pamięć o […]
Kolejny film z kanału Andrzej Włusek – Historia poza horyzont. Tym razem o szczelności granic w II RP i radzeniu sobie z nielegalnie przekraczającymi jej granicę.
Państwo Jadwiga i Andrzej Przybysowie znaleźli dwa grube zeszyty zawierające relacje świadków rzezi wołyńskiej. Zapakowane niezwykle cenne dokumenty znajdowały się na strychu domu zlokalizowanego na ich posesji w Tarnobrzegu. Odkrycia dokonano podczas prac rozbiórkowych budynku. Paczka z dokumentami była zawinięta w gazety. Została ona natychmiast przekazana do Muzeum Historycznego Miasta […]
Obrona potoczna była organizacją mającą na celu obronę południowo-wschodnich kresów przed najazdami Tatarów, Mołdawian i Turków. Wywodziła ona swoją nazwę od terminu obrony potocznej, czyli ruchomej. Wojska tej formacji miały charakter stały, gdy w tym czasie inne oddziały były zaciągane doraźnie.
Orlęta Lwowskie stały się częścią polskiej tożsamości historycznej, symbolem bohaterstwa. Taką ikoną patriotyzmu i wierności stał się też sam Lwów. Brakuje jednak refleksji, dlaczego dzieci angażowano w wojnę i gdzie byli wtedy dorośli? 1 listopada 1918 r. lwowianie tłumnie ruszyli na cmentarze i do kościołów. Wielkie było ich zdumienie, gdy […]