Narodził się 17 listopada 3 r. p.n.e., trzeciego dnia tygodnia (w środę).
To oczywiście tylko jedna z możliwych dat, proponowana przez Klemensa z Aleksandrii, który opierał się na źródłach egipskich i wskazywał 2 dzień egipskiego miesiąca Tybi jako datę narodzin Jezusa. Ze względu na zmieniające się kilkakrotnie kalendarze nie mamy możliwości, aby dokładnie wskazać datę wydarzeń w starożytności. Podobnie jest z datą narodzenia Jezusa.
Chrześcijanie zachodni (w tym m.in. katolicy) za datę narodzin Jezusa przyjmują 25 grudnia. Taką datę podawał na początku III w. n.e. Hipolit z Rzymu w komentarzu do Księgi Proroka Daniela, gdzie napisał „Jezus Chrystus narodził się w środę 25 grudnia, w 42 roku panowania Augusta”. Wydaje się, iż Hipolit za początek panowania Oktawiana Augusta przyjął rok 42 p.n.e. kiedy to Oktawian i Marek Antoniusz pokonali zabójców Cezara, ale niektóre źródła podają jako początek panowania Oktawiana Augusta 31 r. p.n.e lub nawet 27 r. p.n.e. Niezależnie jednak od tego jaką datę przyjmiemy w żadnym z lat (1 r. n.e., 10 r. n.e., 14 r. n.e.), które mogą wchodzić w grę 25 grudnia nie przypadał w środę. Wydaje się, że również Hipolit uważał, że Chrystus narodził się w 3 r. p.n.e, ponieważ w tym roku zarówno 17 listopada (wskazywany przez Klemensa z Aleksandrii), jak i 25 grudnia (Hipolit z Rzymu) wypadały w środę.
Należy także pamiętać o tym, że chrześcijanie wschodni (np. Ormianie do dziś) uznają za dzień narodzin Jezusa 6 stycznia.
Niektórzy badacze nie opierają się na źródłach historycznych, a sięgają do Ewangelii. Informację o dacie narodzin Jezusa mogą nam dać dwie z nich: Mateusza i Łukasza. Według Ewangelii św. Mateusza (2,1) Chrystus narodził się w Betlejem za panowania Króla Heroda. Według Józefa Flawiusza, historyka Izraela, Herod zwany Wielkim zmarł w 4 r. p.n.e. Mateusz w dalszej części Ewangelii (2,14; 2,15) napisał, że Jezus przebywał w Egipcie w momencie śmierci Heroda. Nawet jeśli uwierzymy ewangeliście (2,13), że Józef natychmiast po narodzinach udał się do Egiptu to podróż z Betlejem do najbliższych zamieszkałych terenów w Egipcie musiała potrwać kilka miesięcy. Zatem Jezus musiałby się urodzić w 5 r. p.n.e. lub wcześniej.
Drugim źródłem jest Ewangelia Św. Łukasza, której autor informuje nas, że Jezus narodził się w Betlejem w czasie trwania spisu powszechnego, który zarządził Oktawian August, a w tym samym czasie zarządcą Syrii był Kwiryniusz (Łk 2,1). Według znanego nam już Józefa Flawiusza spis taki odbywał się trzykrotnie: w 28 r. p.n.e., 8 r. p.n.e., oraz w 14 r. n.e. Ale żaden z tych spisów nie obejmował całego Imperium (Łk 2,3), mieszkańcy nie musieli wracać do miejsca swojego urodzenia. Kwiryniusz pełnił obowiązki legata Syrii w latach 6-10 n.e., zatem Jezus musiałby się narodzić w roku 6 lub 7 n.e. (10 lub 11 lat po dacie wymienianej w Ewangelii św. Mateusza).
W przypadku Ewangelii św. Łukasza istnieją jeszcze dwie poszlaki, które bardziej przeszkadzają niż pomagają w ustaleniu interesującej nas daty. Na odkrytym w 1764 r. w okolicach dzisiejszego Tivoli kamieniu tyburtyńkim wyryta jest inskrypcja pośmiertna mogąca się odnosić do Kwiryniusza. Zgodnie z jedną z interpretacji Kwiryniusz mógł pełnić funkcję legata Syrii dwukrotnie. Drugą poszlaką jest tłumaczenie fragmentu Ewangelii św. Łukasza (Łk 2,2), które nie jest jednoznaczne ponieważ greckie słowo prote może znaczyć zarówno pierwszy spis, ale może również być odpowiednikiem łacińskiego prius, czyli oznaczać, że spis o którym mowa odbył się zanim Kwiryniusz został namiestnikiem Syrii.
Niezależnie od tego jaka jest prawda wydaje się, iż bardziej prawdopodobna jest data około 3 r. p.n.e ponieważ Jezus rozpoczął swoją działalność w 15 roku rządów Tyberiusza, czyli około 28 r. n.e. i miał wtedy ponad 30 lat.
Konrad Kuzma
Zdjęcie: Jan Matejko, Wskrzeszenie Łazarza
Źródło Zdjęcia: Wikimedia Commons – public domain
prawosławni nie tyle uznają 6 stycznia za dzień narodzin Jezusa, co używają kalendarza juliańskiego
Nie ma dowodów na istnienie jezusa
Imiona piszemy dużą literą. O Jezusie pisali Tacyt, Swetoniusz, Józef Flawiusz i jeszcze ktoś. Zwłaszcza tekst Tacyta jest tak nienawistny („wstrętna żydowska sekta chrześcijan”) że wyglada na autentyczny – gdyby był proweniencji chrześcijańskiej brzmiałby inaczej.
Tacyt i Swetoniusz piszą o Chrześcijanach, nic w ich wzmiankach o Jezusie nie sugeruje jego historyczności. Józef Flawiusz wspomina dwukrotnie: słynne Testimonium Flavianum to ewidentne fałszerstwo z IV wieku (osobiście stawiam, że dokonał go Euzebiusz z Cezarei). Druga wzmianka o egzekucji Jakuba „brata Jezusa, zwanego Chrystusem” to jedyna niechrześcijańska wzmianka z tego okresu najpewniej autentyczna. Poza tym pisał jeszcze Pliniusz Młodszy, bodajże w 112 roku że Chrześcijanie zbierają się rano i śpiewają. Najwcześniejszy jest Józef- który nie pisze o Jezusie ani słowa (poza fałszywką) w 60 lat po ukrzyżowaniu. Mitologizacja postaci mogła być już daleko posunięta. Świadectw współczesnych brak. Dowodów na życie Jezusa brak. Teza o jego nieistnieniu jest równie dobra jak o jego historyczności (osobiście się z nią nie zgadzam, ale warto ją brać pod uwagę)
a o ewangeliach Pan słyszał? nie widzę poważnego powodu, dla którego Flawiusza czy Tacyta uważa się za bardziej prawdopodobne źródła informacji niż ewangeliści. Do tego warto dodać jeszcze innych autorów pism chrześcijańskich, a na sam koniec fakt istnienia chrzescijaństwa, które według Pana teorii musiałoby powstać jakieś kilkanaście lat po… niczym.
Fajnie, tylko że to nieprawda. Żadna z dat podanych w artykule nie jest prawdziwa.
Dlaczego?
dziś katolicy nie wiedzą że nie są chrześcijanami
co dopiero urodzinach Jezusa
Katolicyzm i kapłani katoliccy
to religia, która czci kult śmierci żałoby a nie nieśmiertelności, którą głosił
Jezus
Katolicyzm Rzymski nie wyznaje
ani zmartwychwstania Jezusa ani swoich wiernych i siebie samych –
zmartwychwstanie uznaje za wydarzenie/fakt historyczny – Kapłani katoliccy nie
chrzczą wodą i duchem świętym jak tak jak to robił św. Jan ani Ananiasz chrzczący
apostoła Pawła wodą i imieniem Jezusa Chrystusa – katolicy chrzczą tylko
znakiem krzyża i każdy ochrzczony w tej religii jest naznaczony znakiem krzyżem
symbolem śmierci – chrzest katolicki jest rytuałem śmierci męki pańskiej,
żałoby co mam nam przypomnieć o tym że mamy umrzeć za grzechy a nie
zmartwychwstaniem odrodzeniem nieśmiertelnością życia jaka błędnie myślimy i nie jest to żadną tajemnica pisze o tym
każde encyklopedia – dlaczego nie zdajemy sobie sprawy z tak oczywistych faktów
– syndrom grupowego myślenia narzucona interpretacja
Zmartwychwstanie Jezusa czy
Buddy i zmartwychwstanie wiernych to zupełnie inne pojęcie.
Zmartwychwstanie Jezusa –
wydarzenie opisane w Ewangeliach, zgodnie z którym Jezus
Chrystus zmartwychwstał w 2 dni po ukrzyżowaniu. Jest to naczelny dogmat wiary chrześcijańskiej – więcej http://pl.wikipedia.org/wiki/Zmartwychwstanie_Jezusa
A NIE KATOLICKIEJ.
Zmartwychwstanie Jezusa to – Naczelny dogmat wiary
chrześcijańskiej – nie KATOLICKI
Historyczność -Kościół katolicki mocno podkreśla, że
Zmartwychwstanie Jezusa to wydarzenie historyczne – Jednak go nie wyznaje.
Zmartwychwstanie lub rezurekcja (z łac.[1];
gr.
anastasis) – inaczej powstanie z martwych, ponowne ożywienie. Koncepcja
będąca jedną z ważniejszych prawd wiary w zaratusztrianizmie,
judaizmie, chrześcijaństwie i islamie, zgodnie z
którą – w eschatologii tych systemów wyznaniowych – wszyscy zmarli
zostaną wskrzeszeni przez Boga w czasach ostatecznych. Elementy wiary w
zmartwychwstanie występują również w hinduizmie i
wielu religiach animistycznych.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zmartwychwstanie
Już w pierwszych dwóch
wyrazach jest przekłamanie Zmartwychwstanie lub rezurekcja(z łac.[1];
gr.
anastasis) z łac.[1] ↑ Z późnołac. resurrection-, resurrectio,
„powstanie z martwych” od resurgere, „powstać z martwych”, z łac.
„ponownie wstać” od re- oraz surgere, „wstać, podskoczyć”, od sub-,
„w górę” oraz regere, „prowadzić prosto, kierować, rządzić” a więc Rezurekcja
(z łac. resurrectio – zmartwychwstanie)
i dosłownie nie oznacza zmartwychwstania wstanie podskoczenie kierowanie i
rządzenie czy w końcu do kogoż to dotrze?!
Synostwo Boże, Dziecięctwo
Boże – chrześcijańskie pojęcie opisujące wiarę w to, że Jezus
Chrystus jest Synem Bożym i że wszyscy ochrzczeni,
odkupieni przez Chrystusa, stają się synami (i córkami) Boga przez adopcję. Z
powodu korzeni biblijnych, doktryna ta jest obecna u większości wyznań
chrześcijańskich[1],
jednak pojęcie Synostwa Bożego jest używane przede wszystkim przez katolików. http://pl.wikipedia.org/wiki/Synostwo_Bo%C5%BCe
a co te wywody mają wspólnego z datą narodzenia Jezusa?
Bez jaj XD
to ja proponuje 11.11 2 r pne.. to tez jest jedna z możliwych dat ass