Na mocy dekretu rozpoczęto scalanie oddziałów partyzanckich w regularne wojsko.
Nowa struktura organizacyjna obejmująca teren powstania o charakterze terytorialnym składała się z pięciu korpusów:
I korpus dowodzony przez gen. Kruka-Heidenreicha obejmował województwa lubelskie i podlaskie;
II Korpus, na czele którego stał gen. Hauke-Bosak, operował w województwach krakowskim, sandomierskim i kaliskim;
W województwie augustowskim działał III korpus pod komendą płk. Jana Koziełł-Poklewskiego;
IV korpus, choć chwilowo bez swojego dowódcy był tworzony w województwie mazowieckim i płockim;
V korpus pod wodzą płk. Bolesława Jabłonowskiego-Dłuskiego obejmował tereny Litwy
