Tego dnia 98 roku cesarz Trajan rozpoczął swoje panowanie
Trajan (Marcus Ulpius Trajanus) był drugim cesarzem z dynastii Antoninów. Do władzy doszedł jako adoptowany syn Nerwy. Był to zarazem pierwszy cesarz, który pochodził z prowincji.
Urodził się w mieście Italica położonym w Hiszpanii Betyce, w roku 53. Trajan dał się poznać przede wszystkim jako sprawny wódz. W trakcie swojego panowania stoczył dwie udane wojny z plemieniem Daków rządzonym przez Decebala (w latach 101-102 oraz 105-106). W ich trakcie dwukrotnie dokonał podboju stolicy Daków – Sarmizegetuzy. Po zwycięstwie w drugiej z wojen przekształcił Dację w prowincję rzymską. Wydarzenia te upamiętniają reliefy umieszczone na dedykowanej jemu kolumnie.
Trajan odnosił także sukcesy militarne u wschodnich granic imperium. W roku 106 udało mu się włączyć do imperium Arabię Skalistą (Nabateję). Natomiast w latach 114-117 prowadził wojnę z Partami. Pretekstem do jej wybuchu była sprawa obsadzenia tronu w Armenii. W trakcie tej wyprawy udało mu się zająć ten kraj i ogłosić rzymską prowincją.
Zdołał również zająć stolicę państwa Partów – Ktezyfont, zmuszając do ucieczki króla partyjskiego Chosroesa I. Obsadził na tronie jego syna, jako wasala Rzymu i ogłosił powstanie dwóch nowych prowincji – Mezopotami i Asyrii. Wojna jednak nie została zakończona, a sam Trajan zmarł w jej trakcie w 117 roku. Jego następca Hadrian zrezygnował z walki o utrzymanie prowincji zdobytych kosztem Partów.
Trajan odznaczył się również na polu reform społeczno-gospodarczych. Wprowadził m.in. system alimentacji dla ubogich chłopców i dziewcząt.
