Zaawansowana 45 000-letnia kultura wschodnioazjatycka została odkryta przez grupę badaczy z Chin, Australii, Francji, Hiszpanii i Niemiec w Azji Wschodniej. Nowe badania zostały opublikowane w Nature Ecology & Evolution.
Naukowcy przeprowadzili badania archeologicznej kolekcji artefaktów ze stanowiska Shiyu w Chinach, datowanej na około 45 000 lat temu. Ich odkrycia odsłaniają bogatą kulturę materialną i technologiczną sprzed tysięcy lat.
45 000-letnia kultura wschodnioazjatycka
Naukowcy zbadali wcześniej wydobytą kolekcję archeologicznych artefaktów ze stanowiska Shiyu w prowincji Shanxi.
Nasze nowe badanie zidentyfikowało zespół archeologiczny z okresu górnego paleolitu ze stanowiska Shiyu w północnych Chinach, datowany na 45000 lat, obejmujący technologię ostrzy, włócznie, dalekodystansowe transfery obsydianu oraz zastosowanie perforowanego grafitowego dysku
– wypowiedział się wspólnik prof. Yang Shixia, pierwszy i odpowiadający autor badania oraz badacz w Instytucie Paleontologii i Paleoantropologii Kręgowców Chińskiej Akademii Nauk.
Odkrycie to odsłoniło skarbnicę kulturowych i technologicznych innowacji. Wraz z odnalezieniem zaginionej ludzkiej kości czaszki, rzuca to światło na starożytną migrację Homo sapiens do Azji Wschodniej około 45 000 lat temu.
Naukowcy zbadali trzy próbki kości zwierzęcych, odnalezione podczas pierwszych wykopalisk w 1963 roku i wykazali, że zostały one zmodyfikowane przez człowieka, na co wskazują ślady nacięć. Metodą radiowęglową dokładnie określili główną warstwę kulturową Shiyu na okres od 45800 do 43 200 lat temu.
Badania naukowe dotyczące znalezisk w Shiyu ujawniły zaawansowaną kulturę materialną – to 45 000-letnia kultura wschodnioazjatycka. Obejmuje to ostrza Levallois, włócznie ze śladami pęknięć po uderzeniu, dalekodystansowe przeniesienie obsydianu ze źródeł oddalonych o setki kilometrów, perforowany dysk grafitowy oraz dobrze ukształtowane ostrza wykonane z kości. Ludność zamieszkująca ten region dysponowała także innymi niezwykle zaawansowanymi narzędziami, między innymi drapaczami czy szydłami.
Łowcy koni i zręczni rzemieślnicy wschodnioazjatyckiej kultury
Wyniki analizy tafonomicznej skamieniałości ssaków, w połączeniu z analizą zużycia narzędzi kamiennych, wykazały, że mieszkańcy Shiyu byli “łowcami koni” wyposażonymi w włócznie, dzięki którym mieli możliwość polowania na dorosłe osobniki.
Unikalny zestaw artefaktów kamiennych narzędzi w połączeniu z grafitowym dyskiem i narzędziami z kości pokazuje, że dawni ludzie mieli bogatą kulturę. Transport obsydianu na duże odległości również wskazuje na zaawansowane techniki wydobywania i przenoszenia surowców oraz możliwości migracji.
Shiyu odzwierciedla proces kreolizacji kulturowej – poprzez kontakt między społeczeństwami i przesiedlanie – w wyniku którego odziedziczone cechy mieszają się z nowatorskimi innowacjami, komplikując w ten sposób tradycyjne zrozumienie globalnego rozprzestrzenienia się Homo sapiens.
Homo sapiens
Homo sapiens, czy też człowiek rozumny, to jedyny współcześnie występujący przedstawiciel rodzaju Homo. Cechują go wyprostowana postawa, dwunożność, wysoko rozwinięta sprawność manualna, umiejętność używania złożonego języka, większy i bardziej złożony mózg, a także wysoko rozwinięty instynkt społeczny. Gatunek powstał poprzez ewolucję z wcześniejszych gatunków człowieka, pojawiając się najpóźniej 300 000 lat temu.
Zajrzyj też tu: Homo Sapiens starszy niż by się to wydawało, zbadano szczątki Omo I
Skamieniałości i badania DNA potwierdzają, że człowiek jest jednym z ponad 200 gatunków należących do rzędu naczelnych. W tej większej grupie ludzie są umieszczeni w rodzinie małp wielkich.
Chociaż nie wyewoluowaliśmy od żadnej z żyjących obecnie małp człekokształtnych, mamy wspólne cechy z szympansami, gorylami i orangutanami, a także innymi gatunkami małp człekokształtnych. Najprawdopodobniej wyewoluowaliśmy z Homo heidelbergensis, wspólnego przodka, którego dzielimy z neandertalczykami, którzy są naszymi najbliższymi wymarłymi krewnymi.
Ewolucję człowieka charakteryzuje szereg zmian morfologicznych, rozwojowych, fizjologicznych i behawioralnych, które miały miejsce od czasu rozłamu między ostatnim wspólnym przodkiem ludzi i szympansów.
Najbardziej znaczące z tych adaptacji to bezwłosość, przymusowa dwunożność, zwiększony rozmiar mózgu i zmniejszony dymorfizm płciowy. Związek pomiędzy wszystkimi tymi zmianami jest przedmiotem ciągłej debaty.
Aż do około 12 000 lat temu wszyscy ludzie żyli jako łowcy-zbieracze. Rewolucja neolityczna, czyli wynalezienie rolnictwa, miała miejsce po raz pierwszy w Azji Południowo-Zachodniej i przez następne tysiąclecia rozprzestrzeniła się na duże części Starego Świata.
Wystąpiło to również niezależnie w Mezoameryce około 6000 lat temu, a także w Chinach, Papui Nowej Gwinei oraz w regionach Sahelu i Zachodniej Sawanny w Afryce. Dostęp do nadwyżek żywności doprowadził do powstania stałych siedlisk ludzkich, udomowienia zwierząt i pierwszego w historii użycia metalowych narzędzi. Rolnictwo i osiadłego tryb życia doprowadziły do powstania wczesnych cywilizacji
Źródła:
- Chinese Academy of Science, Shiyu discovery reveals East Asia’s advanced material culture dating back to 45,000 years ago, PHYS [dostęp 19.01.2024].
- McBrearty S., Brooks A., The revolution that wasn’t: a new interpretation of the origin of modern humans. Journal of Human Evolution, 2000.
- Henshilwood, C.S., Marean, C.W., The origin of modern human behavior: critique of the models and their test implications. Current Anthropology, 2003.
Fot. Rekonstrukcja łowców koni Shiyu, Nature Ecology & Evolution
