Badanie DNA potwierdziło, że pigmeje zamieszkujący indonezyjską wyspę Flores nie są spokrewnieni z prehistorycznym gatunkiem homo florensis

Zespół badaczy z Uniwersytetu w Princeton przeprowadził badania DNA pobranego od Pigmejów zamieszkujących indonezyjską wyspę Flores. Ich celem było ustalenie czy mogą oni być potomkami przedstawicieli wymarłego gatunku homo florensis, który zamieszkiwał tą wyspę w okresie między 100 tys. a 60 tys. lat temu. W sekwencji DNA Pigmejów nie znaleziono śladów DNA żadnego nieznanego współczesnym naukowcom gatunku hominidów, co oznacza, że nie mogli być spokrewnieni z homo floriensis.

Na ślad homo floriensis naukowcy natrafili po raz pierwszy w roku 2003, kiedy to w jaskini Liang Bua na indonezyjskiej wyspie Flores odnaleziono fragmenty szkieletów należących do przedstawicieli tego gatunku. Udało się je wydatować na okres między 100 tys. a 60 tys. lat. Odnaleziono również narzędzia, których używali. Na ich podstawie ustalono, że byli niewielkiego wzrostu, ok 1.1 metra. Z tego powodu zaczęto ich potocznie nazywać „hobbitami”. Dawniej paleoantropolodzy uważali, iż pochodzą oni od homo erectus. Obecnie uważa się, że ich przodkami był inny gatunek karłowatych hominidów zamieszkujący wyspę.

Obecnie wyspa Flores jest zamieszkiwana przez ludzi, charakteryzujących się, podobnie jak hobbici, niskim wzrostem. Współcześnie noszą oni miano Pigmejów. Co interesujące jaskinia Liang Bua odgrywa istotną rolę w wierzeniach religijnych Pigmejów zamieszkujących Flores.

Zespół naukowców z Uniwersytetu w Princeton, którym kieruję doktor Serena Tucci, postanowił przebadać DNA Pigmejów zamieszkujących wyspę Flores w celu sprawdzenia czy zawiera ono DNA jakiegoś nieznanego nauce gatunku homonidów. W przeprowadzeniu badania pomógł Richard Green, genetyk ewolucyjny z Uniwersytetu w Kalifornii. Badanie dało wynik negatywny. Udało się ustalić, że 0,8% DNA indonezyjskich Pigmejów stanowi DNA Człowieka z Dnisowej Jaskini. Znajduję się tam również DNA Neandertalczyka i to w ilości większej niż
u innych ludów wschodnioazjatyckich, nie ma jednak śladów DNA żadnych bliżej nieznanych nauce homonidów.

Porównanie DNA Pigmejów i „Hobbitów” nie jest obecnie możliwe, gdyż jak dotąd z zachowanego materiału nie udało się wyizolować sekwencji DNA homo floriensis.

Powyższe badania nasuwają wniosek, iż niski wzrost Pigmejów nie jest dziedzictwem po hobbitach. Musiał on zatem zostać wytworzony na drodze ewolucyjnej. Sekwencja ich DNA wskazuję na występowanie genu odpowiedzialnego za niski wzrost.

Zdaniem naukowców zarówno hobbici jak również Pigmeje mogli ulec tzw. „efektowi wyspy”. Jego koncepcja zakłada, że silne zwierzęta przestają rosnąć z powodu braku pożywienia na odciętej od świata wyspie, natomiast słabsze rosną z powodu braku drapieżników. Warunki życia na wyspie zarówno dla hobbitów, jak również Pigmejów były takie same.

 

Źródło: livescience.com, abc.net.au, sputniknews.com, sciencenews.org

Damian Sideł

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*