Jest to pierwsza książka o Belwederze od wydanego w 2001 roku albumu prof. Marka Kwiatkowskiego oraz fotografów Andrzeja Łuca i Stanisława Sielickiego, a przy tym pierwsze kompleksowe, naukowe opracowanie tego warszawskiego pałacu. W swojej pracy skupiłem się zarówno na kwestiach architektury, jak i osób związanych z Belwederem, jednakowo traktując każdą z nich. Dotąd bowiem większość elementów dotyczących zmian w wyglądzie zewnętrznym i wewnętrznym pałacu oraz mieszkających w nim lub użytkujących go postaci było pomijane, albo traktowane niezwykle skrótowo, czasem przy tym błędnie. Ważnym uzupełnieniem tekstu są nawiązujące do niego ilustracje, które obrazują mieszkańców i użytkowników oraz pałac w każdym z opisywanych rozdziałów. W miarę możliwości zostało tam przedstawione każde ważniejsze pomieszczenie według stanu z danej epoki. Istotnym dodatkiem są również plany pałacu, przy pomocy których przejrzyście ukazano zmiany w nazewnictwie pomieszczeń na przestrzeni niemal dwustu lat – od przebudowy, która zaczęła się w 1818 roku, po współczesność, po listopad 2014 roku.
Książka jest formatu B5, ma miękką okładkę i liczy sobie 308 stron, w tym wykaz skrótów, bibliografię i indeks nazwisk. Zasadnicza część książki podzielona jest na siedem rozdziałów – Geneza powstania Belwederu w Warszawie, Klasycystyczna przebudowa w czasie Królestwa Polskiego i dalsze losy pod zaborami, Dzieje Belwederu w Polsce odrodzonej (do 1935 roku), Muzeum Belwederskie, Muzeum i pałac w czasie II wojny światowej, Belweder w okresie Polski Ludowej i Losy w III Rzeczypospolitej. W książce znajduje się sumie 108 kredowych kart w kolorze ze 154 ilustracjami (archiwalne i współczesne fotografie, ryciny, szkice i pomiary) oraz 14 planami. Podzielono je na siedem wkładek, czyli po jednej w każdym rozdziale.
