Tego dnia 1907 roku na nowojorskiej giełdzie rozpoczął się tzw. kryzys finansowy 1907 roku
Kryzys finansowy 1907 roku, znany także jako panika roku 1907 czy panika bakowa 1907 roku to kryzys finansowy rozpoczęty na nowojorskiej giełdzie w Stanach Zjednoczonych.
14 października 1907 roku spekulanci, Otto Heinz i Charles Morse rozpoczęli akcję manipulowania akcjami przedsiębiorstwa United Copper. Okazało się jednak że Heinz przeliczył się w swych kalkulacjach i poniósł spektakularną klęskę, należący do niego dom bokserski ogłosił bankructwo.
W konsekwencji upadku United Copper, powiązany z przedsiębiorstwem bank State Saving Bank z Monatnny ogłosił niewypłacalność. Podobny los spotkał Mercantile National Bank z Nowego Yorku. Po wybuchu paniki kryzys uderzył w trusty, trzeci pod względem wielkości w Nowym Yorku Knickerbocker Trust Company został zmuszony do zawieszenia działalności.
Obejrzyj także: Kryzys gospodarczy – historia kryzysów do XVIII
Efektem kryzysu była gospodarcza recesja, spadek PKB, zakłócenia ekonomiczne, odnotowano rekordową liczbę bankructw, produkcja przemysłowa spadła o 11%, import o 26%, bezrobocie z 3% do 8%.
Przez okres kryzysu główna osoba próbującą zatrzymać fale paniki i bankructw był najsłynniejszy bankier i finansista z Nowego Yorku- J.P Morgan. Z jego inicjatywy wydawano kredyty, które miały ratować kolejne banki i przedsiębiorstwa oraz upłynniać rynek.
Firma z jego udziałem US. Steel Corporation (posiadała około 60% udziału w rynku) przejęła upadający Moody&Schley. Został na pewien czas uznany w Ameryce za bohatera, jednak w przeciągu kolejnych lat stał się postacią mocno niepopularną ze względu na monopol na rynku jaki stał się jego udziałem.
Musiał stanąć przed komisją, w jej trakcie doszło do słynnej wymiany zdań z przesłuchującym go Untermeyerem:
Untermyer: Czy kredyty nie są zabezpieczone głównie pieniędzmi bądź własnością?
Morgan: Nie. Chodzi tu głownie o zaufanie.
Untermyer: Ważniejsze jest ono od pieniędzy lub własności?
Morgan: Od pieniędzy i czegokolwiek innego. Pieniądze nie kupią zaufania. Człowiekowi, któremu nie ufam, nie pożyczyłbym pieniędzy nawet pod zastaw wszystkich obligacji chrześcijańskiego świata.
Ważnym efektem kryzysu było powstanie Systemu Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonej, amerykańskiego banku centralnego. Amerykańscy politycy porównali ich rodzimy system z europejskim – w amerykańskim brakowało banku centralnego, ustawą z roku 1913 zmienili to.
