Naukowcy badający jedno z dzieł Pabla Picassa za pomocą technologii rentgenowskiej odkryli, że namalował je nad pejzażowym obrazem bliżej nieznanego artysty. Odkrycie dało nowy wgląd w proces twórczy tego innowacyjnego modernisty.
W 1957 roku kiedy Pablo Picasso był już w siódemej dekadzie swego życia pomyślał, że technologia rentgenowska może pewnego dnia ujawnić utracone dzieło kryjące się pod jednym z jego obrazów. Dzisiaj prognozy te stały się rzeczywistością, choć współczesna technologia wykracza daleko poza promieniowanie rentegnowskie. Wykorzystując hipernowoczesne narzędzia do badania jednego z dzieł Picassa powstałych w tzw. Okresie Błękitnym, naukowcy nie tylko pokazali ukrytą historię sztuki w oszałamiających nowych szczegółach, ale także ujawnili imponujący wgląd w proces twórczy Picassa. Wielokrotne śledztwo skoncentrowało się na obrazie „La Miséreuse Accroupie” lub „Przykucniętej żebraczce”, namalowanym w 1902 roku i obecnie należącym do Galerii Sztuki w Ontario. Wykazało ono, że innowacyjny modernista zainspirował się dominującymi liniami ukrytego krajobrazu, namalowanego przez bliżej nieznanego artystę barcelońskiego. Analiza obrazu ujawniła również kilka stopniowych zmian w postawie kobiety przedstawionej na obrazie – z wielu z nich ostatecznie Picasso zrezygnował. Na potrzeby naukowego dochodzenia naukowcy wykonali serię skanów spektroskopowych na „La Miséreuse accroupie”. Skanery światłowodowej spektroskopii odbiciowej przeskanowały obraz na różnych długościach fal. Od bliskiej podczerwieni do podczerwieni. Te ujawniły dokładne pigmenty, których użył Picasso. Obraz został namalowany w tzw. Błękitnym Okresie twórczości Picassa, kiedy artysta używał głównie monochromatycznych odcieni koloru niebieskiego i niebiesko – zielonego. Technika zastosowana przez badaczy pozwoliła im dogłębnie przestudiować obraz w ciągu zaledwie 24 godzin i ujawniła poziomy krajobraz stworzony przez innego malarza barcelońskiego, którego tożsamość pozostaje nieznana pod widoczną powierzchnią obrazu Picassa. Obracając dzieło artysty o 90 stopni, Picasso był w stanie wykorzystać niektóre formy krajobrazu, takie jak linie krawędzi klifu, w swojej własnej kompozycji końcowej. „Picasso nie miał żadnych skrupułów, by zmieniać rzeczy podczas malowania” – powiedział Marc Walton, profesor naukowy w McCormick School of Engineering Northwestern University. „Nasz zespół zaczęła drażnić złożoność La Misereuse Accroupie, podczas odkrywania subtelnych zmian dokonanych przez Picassa, gdy pracował nad swoją ostatnią wizją.” Obraz został sprzedany w 2015 roku na aukcji Christie’s w Nowym Jorku za 149 000 $ (106 000 funtów). Badania obrazu zostały przeprowadzone wspólnie przez Northwestern University i National Gallery of Art w Waszyngtonie.
Źródła: livescience.com, news.nationalgeographic.com, theguardian.com
Zenon Purta
