Pantera – Najlepszym czołgiem II wojny światowej?

Czołgi średnie PzKpfw V „Panther” (niem. – Pantera) są wraz z czołgami ciężkimi PzKpfw VI „Tiger” (niem. – Tygrys) najbardziej znanymi czołgami niemieckimi z okresu II wojny światowej. Pantery były również najlepszymi niemieckimi czołgami średnimi, a wraz z rosyjskimi T-34 najlepszymi w ogóle wozami bojowymi czasów wojny.

Według statystyk amerykań-skich sił lądowych zniszczenie jednej Pantery kosztowało około dziewięciu T-34 lub pięciu Shermanów – warto zauważyć, że załogi amery-kańskich czołgów miały kategoryczny zakaz podejmowania walki z Panterami na bliskich dystansach. Świadczy to o przewadze jaką na polu walki miały te świetnie uzbrojone i dobrze opancerzone (były to pierwsze niemieckie czołgi z pochyłymi płytami pancerza czołowego) pojazdy.

Na linii produkcyjnej  (Zdj. Wikimedia Commons)
Na linii produkcyjnej
(Zdj. Wikimedia Commons)

Początkowo jednak nic nie wskazywało na tak oszałamiającą karierę. Po rozpoczęciu operacji Barbarossa, z frontu wschodniego zaczęły napływać alarmujące meldunki. Standardowe niemieckie czołgi lekkie PzKpfw II oraz czeskie PzKpfw 38(t) okazały się całkowicie nieprzydatne w starciach z lepiej opancerzonymi i uzbrojonymi czołgami sowieckimi typu T-34 i KW-1. Na małych dystansach względnie równorzędnym przeciwnikiem były dla pojazdów radzieckich nowe wersje czołgów PzKpfw III (Ausf.G-J) uzbrojonych w armaty kalibru 50 mm 5cm KwK L/42. Typowe niemieckie działko przeciwpancerne PaK 35/36 kalibru 37mm zyskało sobie nawet ironiczny przydomek Anklopf – kołatka, ponieważ wystrzeliwane z niego pociski dosłownie odbijały się od pancerzy nowych rosyjskich czołgów. Dlatego do zwalczania czołgów rosyjskich używano dział przeciwlotniczych 8,8cm Flak 18/36/37 kalibru 88mm oraz dział artylerii cięzkiej. Równocześnie okazało się, że bardzo skutecznie zwalczają rosyjskie czołgi … rosyjskie zdobyczne armaty F-22 i UWS kalibru 76,2mm. Ponieważ znaczne ich zapasy zdobyto w pierwszych dniach inawazji na Białorusi i Ukrainie postanowiono przystosować je do zabudowy na podwoziach wycofywanych z produkcji czołgów PzKpfw II i PzKpfw 38(t). Tak powstały niszczyciele czołgów znane później jako „Marder II” SdKfz 132 i „Marder III” SdKfz 139.

Wszystko to były jednak działania doraźne. Aby przełamać impas potrzebny był nowy czołg średni. W obliczu krytycznej sytuacji gen. Heinz Guderian dowódca 2.Grupy Pancernej zwołał specjalną komisję, która miała przebadać sowieckie czołgi średnie T-34 i ciężkie KW. Komisja w skład której weszli m.in. prof. Porsche (zakłady Nibelungen), inż. Oswald (MAN) oraz dr Aders (Henschel) przybyła na front wschodni w listopadzie 1941 roku. W wyniku dokładnych badań technicznych zdobycznych czołgów, komisja zaleciła wzmocnienie opancerzenia i przezbrojenie budowanych prototypów czołgów cięzkich oraz określiła wymagania dla nowego czołgu średniego. Miał to być pojazd o wadze do 35 ton, silniku o mocy 650-700KM, prędkości maksymalnej 55km/h uzbrojony w długolufową armatę kalibru 75mm. 25 listopada 1941 roku Hitler polecił rozpocząć prace nad nowym czołgiem średnim. W grudniu wydział WaPrüf 6 Urzędu Uzbrojenia zlecił ,prowadzenie prac projektowych zakładom Daimler-Benz AG oraz MAN AG (Maschinenfabrik-Augsburg-Nürnberg).

4 komentarze

  1. Najlepszy komendarz

    Haha jestem pierwszy

  2. Uskok na wieży w wersji G służył także do ochrony kierowcy, strzelca i skrzyni biegów przed pociskami przeciwnika. W przypadku jarzma z wieży wersji A, jeśli pocisk trafił w dolną część jarzma mógł się odbić prosto w załogantów lub wspomnianą skrzynie biegów.

  3. Zdaje się najlepszym czołgiem zaprojektowanym i wprowadzonym do użytku (choć w ograniczonym zakresie. W maju 1945
    sześć czołgów pierwszej serii produkcyjnej, wysłano do wojsk
    stacjonujących w Niemczech. Trafiły tam do 22 Brygady Pancernej tuż
    przed zakończeniem działań wojennych. Nie zdążyły już jednak wziąć
    udziału w walkach) był brytyjski Centurion. Pojazd posiadający olbrzymi potencjał modernizacyjny.

  4. Zbigniew Pruski

    Najlepszym był Sherman – bo był wyjątkowo niezawodny i trwały, łatwy w obsłudze. Jeśli były już awarie to większość napraw można było wykonać w polowych warsztatach. Te cechy są wyjątkowo cenne na wojnie

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*