W Galilei, w rejonie Jeziora Galilejskiego, izraelscy archeolodzy odkopali wykonaną z brązu szufelkę z wyrzeźbioną głową kaczki. Przedmiot ten powstał ok. 2200 lat temu i mógł być wykorzystywany do różnego rodzaju pachnideł czy kadzideł.
Szufelkę odnaleziono w ruinach Khirbet El-Eika, dokąd udała się ekipa z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, którą kierował doktor Uzi Leibner, zajmujący się badaniami nad mieszkańcami Galilei we wczesnym okresie Drugiej Świątyni Jerozolimskiej (zburzonej przez Rzymian w 70 r. n. e.). Stanowisko to znajduje się bardzo blisko tzw. Rogów Hittinu, w miejscu, gdzie 4 lipca 1187 r. miała miejsce bitwa, w której starły się tam wojska Królestwa Jerozolimskiego pod dowództwem króla Gwidona z Lusignan przeciwko którym stanęły do walki wojska Saladyna. Znalezisko sprawia pewien problem naukowcom, nie można bowiem jednoznacznie wyjaśnić do kogo szufelka mogła należeć: do Żydów, a może do kogoś innego? Te wątpliwości związane są z faktem, iż przez pewien czas obszar Galilei był zamieszkiwany przez wielu nie-Żydów, głównie Greków, ponieważ Ziemia Izraela znajdowała się wówczas pod grecką okupacją. Jednak w latach 167-160 p. n. e. doszło do pewnego wydarzenia, czyli Powstania Machabeuszy. Jego przyczyną był rozkaz greckiego władcy, Antiocha IV Epifanesa, by w Świątyni Jerozolimskiej wybudować ołtarz Zeusa i tam składać ofiary z zarzynanych świń. Oprócz tego miały miejsce także prześladowania ludności żydowskiej przez Greków oraz palenie przez nich zwojów Tory.
Źródło: izrael.org.il
Fot.: Juda Machabeusz, wizerunek z XIX w., Biblii w obrazach. Fot. Wikipedia Commons.
Agata Śródkowska