Konfederacja warszawska została zawiązana przez przeciwników Augusta II Mocnego, powstała w wyniku przekształcenia konfederacji wielkopolskiej, dwa dni po ogłoszeniu bezkrólewia w Rzeczpospolitej, rozpoczęła rozmowy ze Szwecją o pokój i sojusz. Jej przywódcami byli:
- prymas Michał Stefan Radziejowski,
- wojewoda poznański Stanisław Leszczyński,
- marszałek Piotr Jakub Bronisz,
- hetman wielki Hieronim Augustyn Lubomirski,
- Jan Chryzostom Pieniążek.
Rzeczywistym dyktatorem był jednak generał szwedzki Arvid Horn. Doprowadził on do wyboru, w maju tego samego roku, na sejmie elekcyjnym Stanisława Leszczyńskiego na króla Polski, co doprowadziło do wojny domowej w Polsce.