Nakładem Wydawnictwa LTW w II połowie 2019 roku ukazała się biografia Tadeusza Żenczykowskiego-Zawadzkiego. To opowieść o życiu żołnierza Armii Krajowej, Powstańca Warszawskiego, działacza emigracyjnego. Nie ulega najmniejszych wątpliwości, że Żenczykowski-Zawadzki swym bogatym życiorysem mógłby obdzielić kilka postaci. W okresie przedwojennym Żenczykowski-Zawadzki zaangażowany był w działalność Związku Strzeleckiego oraz Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. W 1937 roku Żenczykowski-Zawadzki objął stanowisko kierownika propagandy w Obozie Zjednoczenia Narodowego (OZN). W 1938 roku został zaś najmłodszym posłem Sejmu V Kadencji (1938-1939).
Po ataku III Rzeszy na Polskę w dniu 1 września 1939 roku, Żenczykowski-Zawadzki był autorem ustawy o czynnej służbie wojskowej posłów i senatorów. We wrześniu 1939 roku walczył w ramach 21 Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy” na Mokotowie. Po ucieczce z niewoli niemieckiej natychmiast zaangażował się w działalność konspiracyjną tworząc Związek Odbudowy Rzeczypospolitej. Od grudnia1940 roku Żenczykowski-Zawadzki kierował Akcją „N” – antyniemiecką propagandą dywersyjną. Podczas okupacji niemieckiej kierował również Podwydziałem Propagandy Mobilizacyjnej „Rój”, którego głównym założeniem miało być przygotowanie aparatu propagandowego na czas powstania zbrojnego. W czasie Powstania Warszawskiego Żenczykowski-Zawadzki stał na czele Wydziału Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej.
Po upadku Powstania Warszawskiego przebywał w obozach jenieckich w Lamsdorf oraz w Grossborn. W 1946 r. zagrożony aresztowaniem przez władze komunistyczne uciekł z Polski, trafiając do 2 Korpusu gen. Władysława Andersa, a następnie do Londynu, gdzie prowadził ożywioną działalność emigracyjną. Żenczykowski-Zawadzki zaangażował się w działalność w organizacjach kombatanckich – w Studium Polski Podziemnej, w Kole b. żołnierzy Armii Krajowej, a także w aktywność publicystyczną w ramach „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza”, gdzie walczył w ramach obrony prawdy historycznej, demaskując kłamstwa propagandy komunistycznej. Działalność polityczną kontynuował w ramach Polskiego Ruchu Wolnościowego „Niepodległość i Demokracja”.
Z racji swojej działalności antysowieckiej w czasie II wojny światowej oraz piastowania stanowiska zastępcy dyrektora Rozgłośni Polskiej Radio Wolna Europa (RWE) Żenczykowski-Zawadzki był jednym z najbardziej zwalczanych działaczy emigracyjnych przez władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Propaganda komunistyczna spełniła swą rolę, skazując go na wiele lat na zapomnienie. Poniższa pozycja ma na celu przywrócenie mu pamięci. Należy zaznaczyć, że działalność emigracyjna byłych żołnierzy Armii Krajowej jest wątkiem pomijanym w historiografii polskiej.
