Joanna Siedlecka, Biografie odtajnione
Nakładem poznańskiego wydawnictwa Zysk i s – ka ukazała się książka Joanny Siedleckiej, autorki kilku biografii – między innymi Stanisława Ignacego Witkiewicza (Mahatma Witkac). Pełny tytuł książki brzmi: Biografie odtajnione. Z archiwów literackich bezpieki.
Książkę można nabyć w księgarni historycznej Wolum.pl – Biografie odtajnione. Z archiwów literackich bezpieki.
Joanna Siedlecka zagłębia się w biografie tych pisarzy, którym życie – przede wszystkim osobiste, jak również zawodowe – zniszczyły działania Służby Bezpieczeństwa. Na trzystu pięćdziesięciu stronach szczegółowo opisuje to, czego SB podejmowało się wobec takich osób jak Władysław Broniewski i Witold Gombrowicz czy Alicja Lisiecka i Krystyna Siesicka. Pokazuje mechanizmy inwigilacji, jakie wówczas były stosowane – za przykład może tu posłużyć osoba Bogusława Wita – Wyrostkiewicza (sekretarza Jerzego Zawieyskiego) przez dwadzieścia lat działającego dla SB jako TW ,,Krzysztof’’. W książce (wydanej w miękkiej, utrzymanej w raczej stonowanych, ciemnych barwach oprawie) zostało przedstawionych ogółem jedenaście historii. Wzbogacono je czarno – białym materiałem zdjęciowym.
Kim jest autorka? Joanna Siedlecka urodziła się w 1949 roku w Białymstoku. Na Uniwersytecie Warszawskim ukończyła dwa fakultety – w tym dziennikarstwo (w 1974 roku). Jest eseistką i reportażystką – poza wspomnianym Mahatmą Witkacem i Biografiami odtajnionymi napisała następujące książki biograficzne: Pan od poezji (o Zbigniewie Hebercie, 2003), Jaśnie panicz (o Witoldzie Gombrowiczu, 1987), Czarny ptasior (o Jerzym Kosińskim, 1993). Jej autorstwa są wydane reportaże – między innymi Jaworowe dzieci z 1991 roku.
Na mnie osobiście największe wrażenie w książce Siedleckiej zrobiła historia Władysława Broniewskiego. Tak naprawdę to on zajmował się swoją córką, Joanną Broniewską (później Broniewską – Kozicką), którą czule nazywał Anką. Jego żona Janina była zbyt pochłonięta sobą, swoją karierą partyjną – niż córką. Anka ukończyła studia – reżyserię filmową – w Paryżu, dyplom obroniła na PWSF w Łodzi. Zginęła tragicznie w 1954 roku w wieku zaledwie dwudziestu pięciu lat. Broniewski – po jej śmierci – napisał cykl wierszy, zatytułowany Anka. Książkę polecam szczególnie tym osobom, które interesują się czasami PRL – u i działalnością Służby Bezpieczeństwa.
Ocena recenzenta: 6 / 6
Helena Sarna
