Tego dnia 811 roku miała miejsce bitwa na przełęczy Wyrbica
Bitwa na przełęczy Wyrbica to starcie pomiędzy wojskami bizantyńskimi a bułgarskimi w 811 roku w trakcie wojny bizantyńsko-bułgarskiej.
Od 802 roku Bułgarią rządził wywodzacy się z Protobułgarów panońskich chan Krum Straszny (zwany też Zwycięzcą). W czasie swoich rządów dążył do odzyskania przez Bułgarię dostępu do Morza Egejskiego. W 809 roku udało mu się zdobyć najbardziej wysunięty w głąb Bałkanów bizantyński garnizon w Sofii. Było to przyczyną przygotowanej przez bizantyjskiego cesarza Nicefora I Genika wyprawy, do której doszło w 811 roku.
Wyprawa dowodzona przez cesarza i jego syna Staurakiosa miała na celu przywrócić cesarstwu ziemie odebrane przez Kruma. 10 lipca armia bizantyjska złożona z wojsk ściągniętych z całej Europy, Anatolii i gwardii cesarskiej stanęła na granicy bułgarskiej. Nicefor widząc, że przeciwnik nie wychodzi mu na spotkanie, podzielił swoją armię na trzy części i wysłał ją trzema różnymi drogami w kierunku stolicy – Pliski.
23 lipca armia Nicefora przypuściła szturm na stolicę chanów, którą udało m się zdobyć i doszczętnie splądrować. Tego samego dnia posłowie Kruma przybyli do cesarza i zaproponowali mu zawarcie pokoju. Cesarz jednak, będąc przekonany o słabości Bułgarów odrzucił ich propozycję. Podczas powrotu na tereny cesarstwa, 26 lipca wojska Nicefora wpadły w pułapkę.
Na przełęczy Wyrbica, armia cesarska została zaatakowana przez dowodzone przez Kruma oddziały Bułgarów, Słowian i Awarów w sile przekraczającej 60 tysięcy zbrojnych. Zaskoczone i przerażone siły cesarskie nie były w stanie sformować szyku obronnego. Panikę zwiększyła dodatkowo śmierć cesarza, do której doszło na samym początku starcia. Bizantyjscy żołnierze, rzucając się do ucieczki, bądź tonęli w pobliskiej rzece, bądź ginęli czy to stratowani przez swoich towarzyszy czy od ostrzy wojsk Kruma.
Po bitwie na przełęczy Wyrbica ciało Nicefora zostało nabite na pal i wystawione na widok publiczny, a czaszka po oprawieniu w srebro i złoto zamieniona w puchar. Cesarski syn, Staurakios, pomimo otrzymania cieżkich ran zdołał zbiec z pola bitwy i ukryć się w Adrianopolu. Jednak już po miesiącu został zdetronizowany przez Michała I Rangabe.
Niebezpieczeństwo ze strony Bułgarii osłabło w 814 roku, z chwilą śmierci chana Kruma Strasznego. Klęska bizantyjczyków na przełęczy Wyrbica stała jest uznawana za jedną z największych klęsk cesarstwa.