Planowano zrobić z niej wizytówkę gminy Grodków (woj. opolskie). Niestety, nic z tego nie będzie. Z roku na rok pałac w Kopicach coraz bardziej niszczeje.
Dawna posiadłość rodu von Schaffgotsch na ten moment nie nadaje się do odbudowy. Zdaniem Iwony Solisz, wojewódzkiego konserwatora zabytków, w zasadzie jest to już ruina i myślenie, że przyjdzie w końcu bogaty inwestor, który odtworzy ten pałac, jest mało realne. Na ten moment najważniejszym zadaniem jest zabezpieczenie parku oraz ruin, żeby mogły zostać udostępnione do zwiedzania. Zdaniem konserwatora, obiekt powinien być udostępniony mieszkańcom i gościom do oglądania jako przykład trwałej ruiny.
W Polsce można znaleźć przykłady prób odbudowy zabytkowych ruin. Budziło to jednak zbyt wiele kontrowersji. Przykładem jest rekonstrukcja średniowiecznego zamku w Bobolicach, w województwie śląskim. Obecnie nie wiadomo, co czeka pałac w Kopicach. W tej chwili właściciel próbuje sprzedać obiekt.
Historia samego pałacu sięga 1360 r., kiedy to Kopice były siedzibą rodu von Brosnitz. Pierwsza, poważna przebudowa na styl klasycystyczny według projektu opolskiego architekta Jana Rudolpha nastąpiła w 1783 r., kiedy właścicielami była śląska rodzina szlachecka von Sierstorpff. W 1859 r. obiekt nabył Hans Ulryk Schagggotsch wraz z małżonką Joanną (nazwaną „Śląskim Kopciuszkiem). Oni zlecili w 1964 r. architektowi Karolowi Luedeckemu przebudowę swojej rezydencji. Pałac zyskał charakter w stylu neogotyku z elementami neorenesansowymi. Obiekt na planie litery L, o nieregularnej bryle posiadał liczne wieżyczki. Rezydencja otoczona była ze trzech stron rozległymi stawami, przez to mówiło się o niej jako „pałac na wodzie”. Powstała również oranżeria, sad oraz ogród zimowy. Tuż obok pałacu, na powierzchni 70 ha, rozciągał się park krajobrazowy zaprojektowany przez Wilhelma Hempla. Ozdobą były m.in. kilkusetletnie dęby, świątynia dumania Diany czy pawilon chiński. W parku dodatkowo postawiono kaplicę grobową rodziny Schaffgotschów. Zespół pałacowy należał do tego rodu aż do 1945 r. W 1958 r. spalony, a w latach kolejnych stopniowo rozgrabiany i dewastowany. Na początku lat 90. zakupiony przez krakowskiego biznesmena, który obiecał gminie doprowadzenie kompleksu do stanu sprzed 1959 r. w ciągu 4 lat. Obietnicy nie dotrzymał i obiekt nadal ulegał zniszczeniu.
Źródło: info.radiopark.fm
Zdjęcie: Wikimedia Commons
Emilia Ostapowicz
