Czy granica „kultury wina” w Europie zawsze kończyła się na południowych rubieżach Polski i w naszym kraju nigdy nie przyjęły się uprawy wina? Kto był najbardziej awanturującym się magnatem, który po alkoholu dostawał „małpiego rozumu”, kiedy mocne trunki stały się prawdziwym problemem społecznym – o tym wszystkim dowiemy się w nowym cyklu podcastów Muzeum Historii Polski „Inne historie Polski”. Cezary Korycki porozmawia o alkoholowych dziejach Rzeczypospolitej z profesorem Michałem Kopczyńskim.
„W naszym państwie znajdziesz piwa różne; Klarowne i wystałe. Najdziesz tu leszczyńskie, Łagodne, z gęstą pianą obaczysz brzezińskie, Albo Łowickie, co więc chłopom gębę krzywi, Albo Wareckie, którem Warszawa się żywi.” – to fragment pierwszej reklamy piwa, która datowana jest na wiek XVII. Tak złoty trunek zachwalał poeta Jakub Teodor Trembecki.
Polska paradoksalnie kojarzona jest w świecie z trunkami wysokoprocentowymi, choć destylacja alkoholu została wynaleziona przez Arabów w średniowieczu i dopiero za pośrednictwem Niderlandów dotarła do Rzeczypospolitej. Wódka, czy jak wcześniej mówiono „aqua vita” (okowita) pojawiła się w naszej historii relatywnie późno, a największe szkody społeczne wyrządziła dopiero w okresie zaborów. Więcej o alkoholowych dziejach Polaków w najnowszym odcinku podcastu Muzeum Historii Polski.
Fot. Wikimedia Commons