Trzy księgi Koranu opublikowane za czasów panowania osmańskiego sułtana Abdülhamida II (1876 – 1908) znaleziono w zabytkowym meczecie, znajdującym się na terenie historycznego miasta Tayibe w Palestynie, obecnie leżącego na terytorium Izraela.
Na zabytkowe księgi Koranu natknięto się podczas prac remontowych na terenie meczetu Omar bin al – Khattab, zbudowanego za rządów tureckiego sułtana Abdülhamida II. Według relacji przekazanej tureckiej agencji prasowej Anadolu przez muezzina tego meczetu – Aziza trzy księgi Koranu znajdowały się w grupie innych książek i natrafiono na nie podczas renowacji obiektu. Zgodnie z arabskojęzycznym wprowadzeniem znalezione księgi Koranu zostały napisane odręcznie w 1887 roku przez pisarza o imieniu Seyyid Mustafa Nazif Efendi. Później zostały opublikowane przez drukarnię w Stambule i wysłane do kupujących w Palestynie. „Byłem zszokowany, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem te skarby” – powiedział Aziz. „Te Korany z pewnością przyczynią się do historycznego znaczenia naszego meczetu i naszego miasta” – dodał muezzin i wyjaśnił, że książki zostaną niebawem zaprezentowane na wystawie, spekulując również na temat możliwości znalezienia tego rodzaju starodawnych tekstów w innych meczetach z czasów osmańskich w Izraelu i Palestynie.
Teodor Herzl, założyciel nowoczesnego syjonizmu nie zdołał przekonać sułtana Abdülhamida II, aby zezwolił żydowskim imigrantom na założenie żydowskiej „ojczyzny” w Palestynie, która w tym czasie była terytorium osmańskim. Herzlowi udało się jednak w końcu zdobyć poparcie Imperium Brytyjskiego – dzięki niesławnej Deklaracji Balfoura – w 1917 roku. W tym kontekście sułtan Abdülhamid II znany jest z tego, że powiedział: „Nic nie sprzedam, ani centymetra terytorium, bo ten kraj nie należy do mnie ale do mojego ludu”. „Mój lud” dodał, „sprzeda tą ziemię za tę samą cenę, którą zapłacił za jej podbój: krew”.
Imperium Osmańskie było państwem tureckim na Bliskim Wschodzie, założonym przez Turków osmańskich (jedno z plemion tureckich w zachodniej Anatolii), które w okresie od XIV do XX wieku u szczytu rozwoju terytorialnego znajdowało się na trzech kontynentach: części Azji Południowo – Zachodniej, Afryce Północnej i Europie Południowo – Wschodniej.
Źródła: dailysabah.com
Zenon Purta
