Tego dnia 1874 roku w Wierzchosławicach koło Tarnowa urodził się Wincenty Witos
Wincenty Witos to polski polityk, działacz ruchu ludowego, trzykrotny premier Rzeczypospolitej Polskiej w okresie: 24.07.1920-13.09.1921, 28.05.1923-14.12.1923 oraz 10.05.1926-14,12.1926. Od 1895 roku członek Stronnictwa Ludowego, w latach 1908-1914 poseł do galicyjskiego Sejmu krajowego, od 1909 do 1931 wójt Wierzchosławic.
W latach 1911-1918 Poseł do austriackiej Rady Państwa, od 1914 w PSL „Piast” w Naczelnym Komitecie Narodowym, później w Lidze Narodowej (1917–1918) i Polskiej Komisji Likwidacyjnej (1918–1919). (Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast” od 1 grudnia 1918r. do 15 marca 1931r.). Od 1919 roku poseł na polski Sejm.
W maju 1926 roku, jego rząd został obalony w wyniku przewrotu majowego.
W latach 1929-1930 był jednym z przywódców Centrolewu. W 1930 roku został aresztowany przez władze sanacyjne i osadzony w twierdzy brzeskiej. Został oskarżony w procesie brzeskim o przygotowywanie zamachu stanu i skazany na 1,5 roku więzienia, następnie wyemigrował do Czechosłowacji.
Do Polski wrócił tuż przed wybuchem II wojny światowej a po jej rozpoczęciu został internowany przez Niemców. Witos odrzucił propozycję utworzenia rządu kolaboracyjnego. Po wojnie został powołany na wiceprzewodniczącego Krajowej rady Narodowej jednak funkcji nie przyjął. W 1945 roku został prezesem nowo powstałego Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Witos został odznaczony Orderem Orła Białego, który utracił w konsekwencji wyroku sądowego w procesie brzeskim. Odznaczenie zostało mu formalnie przywrócone w związku z amnestią, na mocy dekretu prezydenta RP, Władysława Raczkiewicza z dnia 31.10.1939 roku, lecz jednak fizycznie nigdy go nie odzyskał.
25 września 2011 roku prezydent RP Bronisław Komorowski przekazał insygnia Orderu Orła Białego rodzinie Witosa. Zmarł 31 października 1945 roku w Krakowie miał 71 lat, został pochowany na cmentarzu w Wierzchosławicach.
