Niemcy urządzili punkt zborny dla polskich jeńców wojennych oraz uchodźców w budynku szkoły powszechnej w Szczucinie. 12 września porucznik Bronisław Romaniec korzystając z nieuwagi Niemców chwycił leżący na stole pistolet i zastrzelił niemieckiego sierżanta o nazwisku Golla. Polski oficer następnie popełnił samobójstwo. Incydent ten został wykorzystany jako pretekst do wymordowania polskich jeńców.
Tego samego dnia żołnierze Wehrmachtu otoczyli szkołę po czym przez okna zaczęli strzelać i wrzucać granaty. Budynek szkoły zaczął płonąć, a do tych, którzy próbowali uciekać z płomieni strzelano. Podczas zbrodni zginęło około 40 jeńców wojennych oraz blisko 30 cywilnych uchodźców. Nieco później zamordowano również 25 Żydów przyprowadzonych celem pogrzebania zwłok ofiar masakry.
Zbrodni dokonali żołnierze z niemieckiej 8 Dywizji Piechoty wchodzącej w skład VIII Korpusu Armijnego z 14 Armii generała Wilhelma Lista. Następnego dnia do sztabu niemieckiej dywizji trafił telegram z meldunkiem „wszyscy jeńcy, w tym porucznik, zastrzeleni. Obóz jeniecki podpalony”.
(Źródło zdjęcia: Kozienickie Stowarzyszenie Rekonstrukcji Historycznej).
