Tego dnia 1958 roku został powieszony Imre Nagy
Imre Nagy urodził się w 1896 roku. Podczas I wojny światowej walczył na froncie włoskim, a następnie dostał się do niewoli podczas walk na wschodzie. Po rewolucji październikowej wstąpił w szeregi bolszewików. Brał udział w formowaniu ruchu socjalistycznego na Węgrzech. W latach 30 przebywał na terytorium ZSRR jako agent NKWD pod pseudonimem „Wołodia”.
Podczas II wojny światowej brał udział w walkach na froncie wschodnim. W 1944 r. objął posadę ministra rolnictwa w rządzie węgierskim, a także piastował funkcję ministra spraw wewnętrznych oraz przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego. W latach 1953-55 był premierem rządu węgierskiego. W 1955 r. został usunięty z posady premiera, a także utracił inne funkcje i tytuły.
Podczas powstania węgierskiego w październiku 1956 roku został premierem kraju i stanął na czele rewolucji. W ciągu kilku kolejnych dni zażądał od ZSRR wycofania wojsk radzieckich z terytorium Węgier, ogłosił wyjście państwa z Układu Warszawskiego oraz ogłosił neutralność kraju, a także zwrócił się z prośbą o pomoc do ONZ.
Po interwencji wojsk radzieckich 4.XI.1956 roku skrył się w ambasadzie jugosłowiańskiej, lecz ostatecznie w kwietniu 1957 r. został schwytany, aresztowany i przewieziony do Rumunii. 15 czerwca usłyszał wyrok śmierci przez powieszenie, który został wykonany o godz. 05:09 16 czerwca 1958 roku. Został pochowany twarzą do ziemi pod fałszywym nazwiskiem. W 1989 roku został zrehabilitowany i stał się symbolem walki z komunizmem na Węgrzech.
Jego postać może budzić kontrowersje z powodu wieloletniej współpracy z ZSRR i formowania władzy komunistycznej na Węgrzech. W trudnej sytuacji stanął jednak na czele zbuntowanych Węgrów, za co oddał życie.