Było to starcie w ramach wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.
Działania toczyły się na terenie Inflant zaraz po ogłoszeniu przez Zygmunta III Wazę inkorporacji Estonii do Rzeczypospolitej.
Wojska Rzeczypospolitej oblegając Kokenhausen zostały zaatakowane przez idącą na odsiecz załodze armię szwedzką pod dowództwem Carla Gyllenhielma. Armia polsko-litewska dowodzona przez hetmana wielkiego litewskiego Krzysztofa „Pioruna” Radziwiłła dysponowała około 3000 żołnierzy, a Szwedzi mieli około 5000.
Bitwę rozpoczęli Szwedzi szarżując na lewym skrzydle. Jednak szarża została powstrzymana, a do kontrnatarcia ruszyła husaria.
Skuteczny atak husarii oraz świetnie prowadzony ostrzał artyleryjski spowodowały, iż Szwedzi poczęli uchodzić z pola bitwy.
Zwycięstwo Rzeczpospolitej było znaczne i jeszcze tego samego dnia skapitulowały oddziały szwedzkie oblegane w mieście w sile 1800 żołnierzy.
