30 kwietnia 1848 roku miała miejsce bitwa pod Miłosławiem

Była to jedna z największych bitew powstania wielkopolskiego

W roku 1848 przez Europę przetoczyła się fala rewolucji. Później ten okres nazwano „wiosną ludów”. Nie ominęła ona i Polski, która znajdowała się pod zaborami. 

Na wieść o tym, że pruski generał Blumen wyrusza ze swoimi wojskami spod Środy i Wrześni na znajdującego się w Miłosławiu Ludwika Mierosławskiego, owy dowódca rozpoczął pertraktacje pokojowe aby zapobiec rozlewu krwi. Dowiedziawszy się jednak, o spieszącym mu z pomocą oddziale Józefa Garczyńskiego oraz oddziału Feliksa Białoskórskiego przerwał rozmowy i rozpoczął przygotowania do bitwy.

W pierwszej fazie bitwy słabsze siły polskie zostały wyparte z Miłosławia i zajęły pozycje po obu stronach szosy. W pościg za cofającymi się Polakami Blumen rzucił jazdę. Pościg pruski został wstrzymany z chwilą nadejścia Garczyńskiego, a gdy nadszedł Białoskórski, Polacy ruszyli do kontrataku.
Kiedy przybyły posiłki, Polacy rozpoczęli kontruderzenie, wyprzedzając pruską jazdę i wdarłwszy się do miast wypędzili prusaków. Jednak jak większość zwycięstw polskiej armii w powstaniach, nie zostało ono wykorzystane taktycznie. Straty polskie wyniosły: 200 żołnierzy, natomiast pruskie to: 225 wojaków.