4 września 1918 roku urodził się Antoni Żubryd „Zuch”

Tego dnia 1918 roku w Sanoku urodził się major Antoni Żubryd „Zuch”

Antoni Żubryd „Zuch” był podoficerem piechoty Wojska Polskiego, oficerem Narodowych Sił Zbrojnych, dowódcą Samodzielnego Batalionu Operacyjnego Narodowych Sił Zbrojnych „ZUCH”.

Antykomunistyczny oddział majora Antoniego Żubryda bezwzględnie rozprawiał się z komunistycznym aparatem bezpieczeństwa. Zwalczał funkcjonariuszy UB, MO, KBW, a także nadgorliwych członków PPR. Samodzielny Batalion Operacyjny NSZ bez przerwy organizował na nich zasadzki, rozbijał konwoje i uwalniał więźniów politycznych. Dla aparatu bezpieczeństwa, oddział „Zucha” stał się wrogiem numer jeden.

Jednak podstawowym zadaniem zgrupowania była obrona polskiej ludności przed atakami band UPA. W okresie działalności partyzanckiej dochodziło do współpracy batalionu z 34. Pułkiem Piechoty WP, m.in. w dostawach oraz remontach broni oraz wspólnych akcjach przeciwko UPA. Wielu żołnierzy oraz oficerów zdezerterowało z wojska i zasiliło oddziały partyzanckie.

We wrześniu 1946 roku, z zadaniem zlikwidowania „Zucha”, do oddziału przeniknął agent UB, były akowiec, Jerzy Vaulin „Warszawiak”.

24 października 1946 roku w lesie w pobliżu wsi Malinówka, w powiecie brzozowskim, Vaulin strzałem w tył głowy pozbawił życia Antoniego Żubryda oraz jego będącą w ósmym miesiącu ciąży żonę, Janinę.

Następnego dnia funkcjonariusze bezpieki zabrali zwłoki. Teściową i 4-letniego Janusza osadzono na zamku w Rzeszowie.

Jerzy Vaulin w PRL-u skończył studia, rozpoczął karierę dziennikarską i reżyserską. Nakręcił około 20 filmów, za które dostał wiele nagród i wyróżnień.

Do dokonania mordu przyznał się publicznie na łamach „Gazety Wyborczej”. Mocodawcą Vaulina i wydającym mu polecenia był oficer UB, Władysław Pożoga, który po latach przedstawiał mord na małżeństwie Żubrydów jako swój sukces operacyjny.

W 1999 r. Sąd Okręgowy w Krośnie umorzył postępowanie przeciwko Vaulinowi z powodu przedawnienia.

Vaulin zmarł 11 marca 2015 roku.